Photo Irma Haselberger
στα κρυφά, τη γραμμή του κοιτάς
το πλοίο της Εδέμ αν εμφανιστεί
με συντροφιά όνειρα καρτερείς.
Κάπου να πας, κάτι να βρεις.
Ήλιους ζωγραφίζεις στο χαρτί
ξαναγεννιέται ένα μικρό παιδί,
στο γιαλό με τα κύματα μιλάει
τους λευκούς γλάρους χαιρετάει
με τη φαντασία, μαζί τους πετάει.
Χέρι υψώνει ,τον ουρανό αγγίζει,
ψάχνει σύννεφο για να μιλήσει
θέλει με αγωνία να το ρωτήσει ,
γιατί η στιγμή είναι πολύ μικρή
σαν σκιά του δειλινού απατηλή,
στο θόρυβο της πόλης θα χαθεί
από τα φώτα της θα τυφλωθεί
το χρυσό όνειρο θα σκλαβωθεί
από δεσμά που έγιναν συνήθεια.
Άνεμος να φυσήξει να σε πάρει
μακριά από αυτή την αυταπάτη.
Μα όταν το πλοίο επιτέλους ήρθε
πολύ ακριβό το εισιτήριο βρήκες
σε ένα πρόσχημα κρύφτηκες
με κομψές δικαιολογίες ντύθηκες,
ότι έχεις ζήσει ,πώς να το αφήσεις ,
αυτό ξέρεις, τούτο έχεις γνωρίσει,
λες ,μήπως όλα είναι μία πλάνη
το όνειρο χάθηκε σε άνιση μάχη
Το παιδί θάβεις με ένα δάκρυ.
Με το κύμα άλλο να μη μιλήσει,
γλάρους ξανά να μη χαιρετήσει
νέους ήλιους να μη ζωγραφίσει.
και η πορεία, αντάμα με την απορία,
άρα πόσο αξίζει η ποθητή ευτυχία,
αφού δεν μπορείς να τη φτάσεις,
ανεκπλήρωτος πόθος, στο παζάρι,
σε τιμή ευκαιρίας να την αγοράσεις…
Μ.Γ. …
Μιχάλης Γεωργούλης
Photo Irma Haselberger
Από το pinterest
Από το pinterest
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου