ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ - ΙΑΚΩΒΙΔΟΥ "ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ"

i.ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΑ ΒΑΘΗ

Στην απλωσιά του σύμπαντος
αστέρια στραφταλίζουν απλανή
στο χάος...
Ιστορία γράφοντας κοσμογονική
αιώνων...

Μυστηριώδικη ομορφιά της νύχτας...
Σελήνη διάφανη, πεπλοσκεπασμένη,
φωτίζει υπερκόσμια τη γη,
μυστήριο προσφέροντας
στης ψυχής τα βάθη...

Στο χάος αιωρείται η γη
του σύμπαντος τ' απόκοσμο...
Βυθίζεται στα σπλάχνα της
ν' ανακαλύψει τ' αρχέγονα
πάθη και μυστήρια που τη δονούνε!..

Χ.M.I.
Εκδόσεις ΠΝΟΗ

ii.ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ

Πώς κρύωσε έτσι η καρδιά μου;
Το ρυθμό της δεν μπορεί να βρει..
Πώς πάγωσε έτσι το μυαλό μου;
Αδύνατον είναι να σκεφτεί…

Πώς ο κόσμος γύρισε κι’ όλα
γίναν ξαφνικά διαφορετικά;
Οι αγκαλιές πώς στέρεψαν;
οι φιλίες έστριψαν το πρόσωπό τους;

Κάτι έγινε και στέρεψε η χαρά,
κάτι έγινε και κρύφτηκε η φιλία…
Πώς μπορούν οι άνθρωποι να ζουν
χωρίς αυτό το θείο δώρο;

΄Ισως…θα ΄πρεπε το τσουνάμι τούτο
να ζήσουμε να δούμε τι αξίζει στη ζωή,
να δούμε γύρω τους ανθρώπους…
Άλλους καλούς με βλέμμα τρυφερό,
άλλους να στέκονται σιμά σου
κι’ όμως τόσο μακριά!..

Χ.Μ.Ι. 6/6/2020

iii.ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ

Θεία μουσική στο άνθισμα των ρόδων!
Αέρινος χορός, του Σύμπαντος αρμονία.
Ροδοπέταλα στροβιλίζονται αέναα στο χρόνο,
την ομορφιά της δημιουργίας υμνώντας...

Αρώματα, πέπλα απλώνονται κυματίζοντας
κι αρχαίας λύρας Απολλώνιας μουσικές ακούγονται
σαν σε απόηχο...
Σαπφικές μελωδίες πλανώνται...

Η συμφωνία της νύχτας μαγεύει στ' άγνωρα
του Σύμπαντος πλάτη.
Απόκοσμα η Σελήνη ασήμια σκορπώντας,
στην τελετουργία της υπερκόσμιας ομορφιάς!

Χ.Μ.Ι. Μάϊος 2018

iv.ΤΟ ΚΑΡΠΟΓΕΝΝΗΜΑ
Σ' του νου τις κρύφιες τις γωνιές
προσμένουν λέξεις, ιδέα να προβάλλουν
των σκέψεων τον ώριμο καρπό.

Ικετεύοντας τα χέρια να σμιλέψουν
τον λόγο της γραφής, δαύτες όμως,
σιωπούν ερμητικά κλεισμένες, ώσπου,
το καρπογέννημα εικόνα να γενεί.

Κι' ω, του θαύματος, άνθια συναισθήματα
προβάλλουν, αρώματα αγάπης, θλίψης
πάθους, προσμονής, προβληματισμοί
γεννήματα της σκέψης!

Χ.Μ.Ι. 31/5/2016

v.ΠΡΟΣΜΟΝΗ...

Στα βάθια του είναι
κατακτητής εισχώρησες
της συνειδητής ύπαρξης...
Αλόγιστα η προσμονή ξεχύθηκε
πετώντας με σκέψεων φτερά,
ζωντάνια ελπίδας.
Στη μελωδία τ' ανέμου χόρεψε!
Παλλόμενη η νύχτα περνούσε,
ρίχνοντας αχτίδες φεγγαριού
στις σκοτεινές της ύπαρξης
πτυχές!...

X.M.I. " ΕΝΑΣΤΡΑ"
Εκδόσεις ΠΝΟΗ

Φωτογραφίες : Brooke Shaden  fine art photography