"Εκεί στο διχασμένο μονοπάτι
που ξάφνου ξεπροβάλλει μιαν αυγή,
δυο βήματα μπροστά είν' η αγάπη,
δυο βηματάκια πίσω, η φυγή.
Κι αν σε ποτάμι στέκεις φοβισμένος,
μη λυπηθείς ψυχή μου να βραχείς,
φτάσε αγωνιστής και τιμημένος
στην όχθη της απέναντι εποχής.
Είναι δικά σου όσα κατακτήσεις,
θα 'ρθει κοντά σου ό,τι ευχηθείς,
αρκεί τ' αστέρι σου ν' αναζητήσεις.
Τον χρόνο μην κοιτάζεις απαθής!
Να 'χεις ελπίδα πάντα στην καρδιά σου,
στην τύχη σου να λες "ευχαριστώ"
κι αν έρθουν χελιδόνια στην ποδιά σου
μην έχεις το παράθυρο κλειστό!"
Μαριάννα Καρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου