ΡΟΓΗΡΟΣ ΔΕΞΤΕΡ - ΔΥΟ ΣΧΕΔΙΕΣ

René Magritte -  La mémoire

Memoria interrupta

Είχε βάλει στοίχημα
Πως θα πέθαινε γελώντας
Και ότι θα ξεδόντιαζε κάποτε τη θλίψη
Μ' ένα μονό τραγούδι χωρίς μουσική
Όπως κάνει το τζιτζίκι στη φυλλωσιά
Όπως το κύμα που σκάει στην ακτή
Και η γλυκιά φωνή της
Που ερχόταν ακόμη από τα πέρατα
Να ζουζουνίζει μες στ' αφτιά του
Μελίσσι που έχασε το δρόμο
Και βρήκε τη χαρά του στο λιβάδι
Με τη σκόνη των αστεριών
Ανάμεσα στα άνθη• έβαλε στοίχημα
Και το έχασε
Αφού κανείς ποτέ δε νίκησε το θάνατο
Καθώς τον βρήκαν - όχι στ' αλώνια -
Αλλά πεσμένο μπρούμυτα μες στο χωράφι
Ίσως πισώπλατα μαχαιρωμένο
Αν άκουσα καλά τί έλεγαν
Οι γυναικείες γλώσσες• ωστόσο πάλι
Νομίζω πως μόνο στην καρδιά
Ξέρει να μαχαιρώνει ο έρωτας•
Ρογήρος Δέξτερ

✦    ✦    ✦    ✦

Memoria puerilis

Χτες μόλις έλεγα
(Στον εαυτό μου
Μιας και είναι ο μόνος
Που κάνει πως με ακούει)
Να σκαρώσω σε στίχους κάποτε
Την ιστορία τής μικρής αλεπούς
Που ψόφισε στο κρατητήριο από θλίψη
Αφού πάτησε την κόκκινη ουρά της
Το κερατάδικο με τον πυρσό αναμμένο
Και τη σειρήνα στο χωματόδρομο να ουρλιάζει•
Για λίγα σταφύλια από το κλήμα τού κύρ- Στάθη
Που ακόμη και τώρα
Καρφώνει τη δεκάρα στον τοίχο
Και κάθε Σάββατο πηγαίνει στη Φαρμακολύτρια
Να ξεπουλήσει από το αραχνιασμένο κατώι
Τα λαζαράκια του• το ξέρω
Πως τόσοι
Και άλλοι τόσοι που κάνουν τον καμπόσο
Θα γελάσουν
Αν πω πως προσευχόμουν να γλυτώσει
Και να γυρίσει στη φωλιά της• αυτά όμως
Και λοιπά πολλά δε γράφονται ποτέ στο χιόνι
Καθώς πρώτα θα λιώσουν τα βουνά
Και ύστερα η μνήμη•
Ρογήρος Δέξτερ