Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2019

Αλέξης Ακριθάκης (1939 - 19 Σεπτεμβρίου 1994)

Χαρταετός, 1986

Ο Αλέξης Ακριθάκης (1939 - 19 Σεπτεμβρίου 1994) ήταν Έλληνας ζωγράφος.
Το ενδιαφέρον του για τη ζωγραφική εκδηλώθηκε από τα μαθητικά του χρόνια, δεν έκανε όμως ποτέ επίσημες σπουδές. Η γνωριμία του, ωστόσο, με το φιλόσοφο Γιώργο Μακρή υπήρξε αποφασιστική και τον οδήγησε στη συστηματική ενασχόληση με την τέχνη. Την περίοδο 1958-1960 έζησε στο Παρίσι, όπου γνωρίστηκε με τον Alberto Giacometti και άλλες σημαντικές προσωπικότητες και συνδέθηκε με στενή φιλία με τον Θανάση Τσίγκο. Το 1968 πήγε στο Βερολίνο ως υπότροφος της D.A.A.D., παραμένοντας συνολικά ως το 1984. Εκεί συνδέθηκε με τον Κωνσταντίνο Ξενάκη και ήρθε σε επαφή με κύκλους του χορού και του θεάτρου, που αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον του για το θέατρο. Το 1965 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, την οποία οι κριτικοί δέχτηκαν με επιφύλαξη. Ακολούθησαν ατομικές παρουσιάσεις σε διάφορες ευρωπαϊκές γκαλερί, ανάμεσα στις οποίες και του Αλέξανδρου Ιόλα, καθώς και συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ το 1998 το έργο του παρουσιάστηκε αναδρομικά στην Εθνική Πινακοθήκη.
Φύση ανήσυχη και επαναστατική, ο Ακριθάκης αρνήθηκε κάθε μορφής συμβατικότητα και έκανε τέχνη την ίδια τη ζωή. Η πρώτη φάση της δουλειάς του περιλαμβάνει συνθέσεις γραμμικές, ασπρόμαυρες, τα «τσίκι τσίκι», που δημιουργούσε ξεκινώντας από μια τυχαία κουκίδα πανω στο χαρτί. Αργότερα άρχισε να χρησιμοποιεί συγκεκριμένα εκφραστικά σύμβολα, όπως τον ήλιο, τη φωτιά, το μάτι, το πουλί, την καρδούλα, το ελικόπτερο, το αεροπλάνο, το καραβάκι, το βέλος και να δημιουργεί συνθέσεις με έντονες χρωματικές αντιθέσεις και περιγράμματα, καθώς και τη βαλίτσα, που αποτέλεσε ένα επαναλαμβανόμενο σύμβολο της αιώνιας φυγής. Σε μια μεταγενέστερη φάση, χρησιμοποιώντας καινούργια ή φθαρμένα ξύλα και ενσωματώνοντας στην επιφάνειά τους διάφορα ευτελή υλικά, δημιούργησε ξύλινες κατασκευές, που στη συνέχεια εμπλουτίστηκαν με επιζωγραφίσεις και λαμπάκια, καθρεφτάκια και πλαστικά λουλούδια. Παράλληλα πραγματοποίησε σειρές με κολλάζ, ενώ το 1986, σε συνεργασία με τον Γιώργο Λάππα, δημιούργησε το Τσίρκο. Σε πιο περιορισμένη κλίμακα ασχολήθηκε επίσης με την εικονογράφηση βιβλίων και φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια για θεατρικές παραστάσεις. https://paletaart.wordpress.com/


Alexis Akrithakis in his studio, Berlin, 1969

ΠΙΝΑΚΕΣ 

Abstract, 1974

Abstract, 1992

Construction with two suitcases


Fantastic landscape, 1970


Hommage a G. Makris III

Spielman’, Βερολίνο 1969

Suitcase

Suitcase 2

Suitcase on black background

Suitcase, 1973

Suitcases

Tsiki tsiki

Untitled

Untitled, 1967

Άρσις παγκοσμίων βαρών, 1966

Βαλίτσα και θέατρα, 1983

Βαλίτσα σε φλόγες

Ένα λουλούδι, 1990

Μπόσα Νόβα 1β, 1971

Ο θάνατος, 1966

Πορτρέτο της Νίκης, 1972

Τέσσερα μικρά έργα

Τοπίο με λουλούδι, 1989

Ιστορία ζωής και θανάτου

Keeping the balance, 1967

Σχέδιο τσίκι τσίκι, 1971

Untitled, 1990_2

Πεταλούδες, 1969

Χωρίς τίτλο, 1974

Όνειρο, 1963

Σύνθεση, 1967

Οι πίνακες είναι από https://paletaart.wordpress.com/











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου