Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΤΙΤΣΗΣ "Μη μείνεις πίσω...."

Φωτογραφία - Κωνσταντίνος Κοντίτσης

Σκέψου
το άγριο μας γένος, την πρόσφατη μας μοίρα, τον... ένδοξο προορισμό μας...
Την τόσο οξύμωρη και γεμάτη αμφιβολία πορεία μας... τις τόσο μεγάλες προσδοκίες που απλόχερα η φύση... μας έπεισε ότι περιμένει

Πέσαμε όμως θύματα της ίδιας μας παγίδας...


Ξέρετε τι κάναμε; Φτιάξαμε σκάλες!
...Οι σκάλες υπόσχονται πολλά. Πρόσβαση, διαφυγή, ελπίδα.... Ύψος!
Έτσι φτιάξαμε ατομικές σκάλες....
Σκάλες που όμως δεν είναι για πολλούς, σκάλες που αν βαρύνουν σπάνε...
Και αν κάποιος την ώρα που είσαι πάνω, ροκανίζει τη βάση; 
Είσαι σίγουρος πως είναι σταθερή; Α! είσαι σίγουρος ότι είναι σταθερή!

Αφού δε χτίζουμε σκάλες από λουλούδια! Χτίζουμε κάτι τσιμεντένιες, γεμάτες σκουπίδια, μίσος, πρόχειρες, σκουριασμένες...ΜΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΕΙΡΟΙ;
Είμαστε άπειροι. Γιατί πλέον βλέπετε η κατασκευή μιας σκάλας δε μας συναρπάζει. Θέλουμε όλοι να την... αγοράσουμε!
Να την αγοράσουμε γιατί καθώς λένε και οι Led Zeppelin μας πάει στον παράδεισο...
Έναν παράδεισο όμως προσωρινό που ενώ είναι τόσο λαμπερός κρύβει σκοτάδι και δεν είναι στρωμένος με λουλούδια, αλλά κραυγές....

Ας ψάξουμε να βρούμε λουλούδια, ας φτιάξουμε ΤΗ ΣΚΑΛΑ 
και όταν είναι έτοιμη, ας πιαστούμε χέρι-χέρι και ας την ανέβουμε όλοι μαζί, βήμα-βήμα χωρίς κανείς να...μείνεις πίσω

Μη μείνεις πίσω....







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου