Αιώνια αϋπνία,
ερεθισμένα μάτια ,
φθαρμένοι κώδικες .
Κι όμως θα σ' αναγνωρίσω
μέσα στ' ανθρώπινο πέλαγος
που συνεχώς διαστέλλεται,
πριν θρυμματιστεί .
Μου φτάνει η μυρωδιά
του νυχτολούλουδου
σ' ένα φθινοπωρινό δειλινό .
Οι αποχρώσεις των αιθήσεων
θα με οδηγήσουν ξανά
στο ρείθρο του κόσμου σου
στο κρησφύγετο της μοναξιάς
για ένα ακόμη αντάμωμα
πριν ή πρώτη ηλιαχτίδα
διαλύσει την αυταπάτη μου . .
ΑΘΗΝΑ . 29 -- 09 -- 2019
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
Η φωτογραφία είναι από https://www.maxpixel.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου