δίχως αντιστάσεις
στο άρμα της μοναξιάς
αναπόφευκτα αγκιστρώνομαι.
Ατελείωτη αναμονή
ο πυρετός της φθοράς
τον χρόνο παγώνει
πριν οι δείκτες σημάνουν
την οδύνη της απουσίας σου.
Με το ένδυμα της ελπίδας
διαρρηγνύω το δίχτυ
των απελπισμένων ωρών ,
βαδίζοντας απαλλαγμένος
απ' τα γήινα ψεγάδια μου .
Όταν η ταραχή της ψυχής
μαρτυρήσει τον ερχομό σου
πρέπει να είμαι εκεί
την δική μας ιστορία
απ' την αρχή να γράψουμε . . .
ΑΘΗΝΑ 15 -- 09 -- 2019
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου