J. T. Winik art
Αναλλοίωτο χτυποκάρδι
στο στόμα της Ιστορίας
το στίγμα του έρωτα,
η λιποθυμιά των αιώνων.
Απλώνω τα πονεμένα μου μέλη
να κρατηθώ από τις ανάσες του,
τις πνοές του να πιω
για να μην λυγίσω,
ένας στύλος να γίνω κι εγώ
στα αρχαία του,
στα κιτάπια να μείνω
των μύθων του.
Αρκεί στιγματισμένη να είμαι,
γεμάτη από βρόγχους
και πόθους,
τα σπλάχνα του έρωτα
και δεν θα νεκρώσω ποτέ,
χάρισε μου μια μνημη
στο αέναο
κι εγώ θα ραγίζω για σένα.
ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ
Η φωτογραφία είναι από https://gr.pinterest.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου