Για μένα, έχω να πω ότι είμαι πνευματικό παιδί του αθεράπευτου αιώνος μου, τέκνο της λοίμιας αμαρτίας και της ακέσιας αμφιβολίας, που αναπετώ ξεγελασμένα από την Ανατολή μέχρι τη Δύση και από το Βορρά μέχρι τη θάλασσα στο δίκαιο του αδίκου.
Καθώς ο ήλιος ανατέλλει την αυγή, ευφραίνει τους οφθαλμούς και λαμπραίνει το πρόσωπο της γης με τις ακτίνες του, διαλέγω προσεκτικά τις ανομίες της σωματικής πίκρας μου στο διψασμένο ξερό χορτάρι της άνυδρης πλάσης.
Στην αφυπνισμένη συνείδηση μου να αφομοιώνεται πλήρως στην οδύνη της λαβωμένης ελευθερίας και της παραπλανημένης χαράς μου, καλλιεργώ τον ομφάλιο λώρο που ενώνει την Θεότητα με την προσευχή μου.
Ακτινοβολώντας νεανική και ανδρική καλοσύνη, ρωτάω ταπεινωτικά τον Θεό του λευκού, του καθαρού, του αγνού, του φωτός τι πρέπει να πράξω στις φλέβες των υδάτων και στους καρπούς των δέντρων.
Τον Θεό που συνδυάζει τη σωματική καθαρότητα με την ηθική αγνότητα για να αποπλύνω το όνειδος μου στο Παράδεισο λέγοντας την ευχή :« Δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς Αμήν ».
Για να μην εξοργίσω το Θείο πνεύμα από τα αθέμιτα συμπλέγματα μου, ανοίγω τα μάτια της καρδιάς για να ανατυπώσω καλά τα ανάγλυφα σύμβολα της σφραγίδας και κυρίως τα γράμματα
ΙΣ ΧΡ
ΝΙ ΚΑ
Μ Θ,
καθώς και τα εννέα τάγματα των Αγίων
Την καρδιά μου την διαπερνάει σα μαχαίρι ο πόνος κι έτσι φανερώνονται οι κρυφές μου σκέψεις κάτω από περιστάσεις που διαλέγω αλλά και κάτω από τις περιστάσεις στις οποίες βρίσκομαι.
Κατακεραυνώνω και χτυπώ σκληρά την αλαζονική έπαρση, που κάτω από το εξωτερικό ένδυμα της ψευτοαγιότητας κρύβει τις πιο αηδιαστικές πληγές ψυχικής σκληρότητας και ακαθαρσίας.
Χαράζω στη λάσπη δοξολογούμενα σύμβολα, ραντίζω τους αμύητους με αγιασμένο νερό μιμούμενος θεόπνευστες κραυγές πουλιών, παραδίδοντας την εξευμενισμένη ψυχή μου στα μελλούμενα χέρια της βασιλείας Του.
Xρήστος Αθανασίου
Aπόφοιτος της Βαρβακείου Σχολής. Kάτοχος πτυχίων Υποκριτικής Θεάτρου – Κινηματογράφου του Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Πολιτισμού καθώς και τίτλων Μεταπτυχιακών Σπουδών και Σεμιναρίων Υποκριτικής, Σωματικού Θεάτρου, Δημιουργίας Θεατρικού Λόγου, Κορυφωμένης και Επεισοδιακής Δραματικής Δομής - Γραφής και Σημειολογίας προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως. Ακροατής – Φοιτητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών.
Συγγραφικό έργο:
«Λογοτεχνικές Αστραπές»
«Όταν ο ηλεκτρικός σπινθήρας φωτίζει την ζωή και το όνειρο»
«Aφιερώματα στους ταξιδευτές της υποκριτικής τέχνης» ( Υπό έκδοση )
«Η Δραματική αλήθεια και το κωμικό αθώο των Ελλήνων Ηθοποιών»
«Μίμηση Πράξεως στην 7η Τέχνη του Ουρανού»
[Επεξήγηση: Aφιερώματα των εκλιπόντων Ηθοποιών από τα τέλη του 19 ου αιώνα μέχρι σήμερα σε λογοτεχνική μορφή]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου