Βαγγέλης Αλεξόπουλος -Ο Αρχίλοχος έπεσε από τη Σελήνη με αλεξίπτωτο στην πόλη
Eκδόσεις - OΔOΣ ΠAΝOΣ
Επιμέλεια: Διώνη Δημητριάδου
Σχεδίαση εξωφύλλου: Στράτος Φουντούλης
ISBN 978-960-477-250-6
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ
Πάρος ΙΙ ή Γιατί ο Αρχίλοχος
Πάρος, η αγάπη της πέτρας
λαξευμένης απ’ το κύμα
πυρωμένης απ’ τον ήλιο
Ποτισμένη τα μεθυσμένα όνειρα
χορτασμένη τη μυρωδιά του θυμαριού
Απιθωμένη στην άμμο
και γύρω της τ’ αχνάρια του Αρχίλοχου
από τότε που έψαχνε την ασπίδα του
που του ήταν βάρος, ασήκωτο
Γιατί, δεν μπορείς να γράφεις ποιήματα
κουβαλώντας μιαν ασπίδα
✦✦✦✦
Η απολογία του Bob Dylan
Επειδή η μάνα μου με γέννησε
επειδή η μάνα μου με βύζαξε
επειδή η μάνα μου με έκρυψε
σε περσικά χαλιά και σε μεταξωτά σεντόνια
Επειδή καλοπροαίρετοι βρυκόλακες
ανταλλάσσουν θερμές χειραψίες
με σειρήνες που κρατούν
σημαδεμένες τράπουλες
κυοφορώντας το σπέρμα του Οδυσσέα
Επειδή η γη βαρέθηκε να γυρίζει δεξιόστροφα
Επειδή οι οργασμοί της νύχτας
αντέχουν λίγο φως ακόμα
Επειδή η Κλυταιμνήστρα έπνιξε τον άντρα της
Επειδή η Μήδεια έσφαξε τα παιδιά της
Επειδή εγώ πυροβόλησα τον πατέρα μου
Ο Bob Dylan πήρε το Νόμπε
✦✦✦✦
Τα δαχτυλίδια
Στα δάχτυλα του μέλλοντος
περασμένα τα παλιά δαχτυλίδια
άλλα χρυσά, άλλα αργυρά
τα πιο πολλά από σίδερο,
βαραίνουν το χέρι, που
προσπαθεί να δείξει ψηλά
✦✦✦✦
Ενηλικίωση
Απ’ τη σπασμένη μνήμη
αναδύονται οι οσμές
των παιδικών μας χρόνων
Τώρα οι μύθοι πυροβολούν άσφαιρα πυρά
Μόνο στα όνειρα ράβουν
τις αιμορραγούσες φλέβες
Τώρα τις πληγές ξεπλένει φτηνό whisky
Τώρα γίναμε βορά της καθημερινότητας
Τώρα κρύβουμε τους οβολούς κάτω απ’ τις γλώσσες
Ο θάνατος μας στοιχειώνει
στις μεγάλες αίθουσες πολλαπλών χρήσεων
με τα διπλά αίθρια
Οι άγγελοι μας κλέβουν το νερό
και στραγγαλίζουν τα χάλκινα αγάλματα
που στόλιζαν τους κήπους των παππούδων μας
Μονάχα οι επί της γης κολασμένοι
προσδοκούν πια τον παράδεισο
Μονάχα δυο τρία δάχτυλα απόμειναν
για ν’ ανάψουν το φιτίλι
του λύχνου ή του δυναμίτη
✦✦✦✦
Τα φιλιά
Ανταλλάξαμε πολλά
φιλιά με τον Ιούδα
μέχρι να καταλήξουμε
στο συμπέρασμα πως
τα σταυρωτά φιλιά
είναι
ζευγάρι στιλέτα
καλά ακονισμένα
✦✦✦✦
Μυρτώο πέλαγος
Είναι η ημιτελής συμφωνία
του Σούμπερτ
και η άλλη, αυτή με τον διάβολο,
που κρατά ζωντανά τα χρώματα
του Μυρτώου πελάγους
✦✦✦✦
Στο μέλλον
Άκουσα πως στο μέλλον
οι άνθρωποι δεν θα πεθαίνουνε,
μικροσκοπικά ρομπότ θα εισέρχονται
στα κύτταρά τους και θα τα αναπλάθουν
Ομολογώ ότι αυτό δεν το περίμενα,
με κυρίευσε τρόμος και οργή
Πώς στον διάβολο ο νεκρός θα δικαιώνεται
και τι θα γίνει με το Πάσχα;
✦✦✦✦
Οι Σπαρτιάτες
Οι Σπαρτιάτες
με τις κόκκινες στολές
και τις ασπίδες που
σε τύφλωναν στον ήλιο
Συνάντησαν το πεπρωμένο τους
ένα βράδυ στο Κιλκίς
στο καφέ-μπαρ το Βιετνάμ,
δίπλα στον δρόμο
Έγιναν λιώμα
με βότκα και ουίσκι και φωτιές
κι αλληλοσφάχτηκαν
για κάποια Ελένη
Τραγουδίστρια
Το ποίημα «Οι Σπαρτιάτες» έχει γραφτεί με αφορμή την
ταινία «Όλα είναι δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη (Ελλάδα 1998)
και συγκεκριμένα για το τρίτο μέρος της ταινίας (Το Βιετνάμ).
✦✦✦✦
Τα αποτυπώματα
Αφήστε αποτυπώματα παντού
να βρουν πρώτη ύλη
οι ποιητές του μέλλοντος
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Βαγγέλης Αλεξόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969, όπου συνεχίζει να ζει και να εργάζεται. Είναι Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Παραγωγή και Διαχείριση Ενέργειας.
Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες.
Εργογραφία:
«Η πλατεία των ταύρων» Εκδόσεις Οδός Πανός 2017
«Αγχέμαχες λέξεις» Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ 2015.
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα:
«Τα ποιήματα του 2016» Εκδόσεις Κοινωνία των (δε)κάτων 2017
«Το θέατρο στην ποίηση» Εκδόσεις Momentum 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου