ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ - Δύο ποιήματα από την Ποιητική Συλλογή " Αμαδρυάδα "

Αμαδρυάδα, John William Waterhouse (1917)

ΣΕ ΣΑΣ ΜΙΛΩ

Σε σας μιλώ, που δε σας φτάνει το ψωμί
σε σας, που ξεπαγιάσατε
σε σας, που σας το κλέψανε το Δίκιο και λουφάξατε.
Σε σας μιλώ, που τρέμετε τα φώτα και τους ίσκιους
που είδατε το αίμα και ουρλιάξατε
Ανίκητο θηρίο ο φόβος και δε νικιέται
με φωνές και με γαβγίσματα.
Στο σπίτι, αμπαρώσατε το σύρτη
και κλείσατε γερά και την αυλόπορτα.
Σηκώσατε παντιέρα μ’ υπομονή και σύνεση.
Αδράξατε τη μέρα και σε μια χούφτα ήλιο,
συνάξατε απόσταγμα και συμβουλές για επιβίωση.
Αδιαφορείτε όμως, για το φόβο των γειτόνων σας
λες και ο ήλιος, σταματάει στο κούτελο της μάντρα σας
οι νύχτες άγριες, σας ξύπνησαν
του σκύλου τα γαβγίσματα
και κάθε μέρα καταπίνετε, λυγμούς και ταπεινώσεις.
Θεριό ανίκητο ο φόβος
κι άμα δε ρίξεις τουφεκιά, σε σημαδεύει.
Τη θέση τη δικιά μου, δεν επήρατε
μέσα στα αγκάθια, κοντά μου δε βαδίσατε.
και το κεφάλι σκύβετε, γεμάτο ταπεινώσεις.
Σκυφτός λαός, θα ζει στης καταφρόνιας την ταπείνωση
κι ο θαρραλέοι στους αιθέρες και τα νέφη
με Λογική οι άνθρωποι εργάζονται
και σβήνουνε τους φόβους και τα ψεύδη.
Να σημαδεύετε το φόβο, κατακούτελα
και στην καρδιά, αντί για φόβο,
Βάλτε την Ελπίδα.


              "Αμαδρυάδα" -Ποίηση Γιάννη Γερογιάννη( δεύτερο μέρος)

Σε αυτό το βίντεο υπάρχουν οι απαγγελίες και των δύο ποιημάτων .

ΑΞΕΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ

Κωπηλατώντας το χρόνο
με κωπηλάτες τις μνήμες
φτάσαμε στην ακτή της Κριμαίας
κρεμασμένη κι αυτή
σ ένα κλώνο του δένδρου
τη μοίρα να ορίζει «χρυσόμαλλο δέρας»
το χρόνο η σκιά.
Χιλιόμετρα η θάλασσα
στενά –συμπληγάδες –λευκά περιστέρια
-προ πάντων ερωδιοί-
Χυτό το καλούπι με τέχνη στολίζουν
Γραικοί, που τον Πόντο τρυγούν.
Δεσμώτης του χρόνου
στον Καύκασο κραίνει
σοφία του Νότου, τα μπράτσα προσμένει
σοφού, δυνατού Ηρακλή.
Φωνάζουν οι μνήμες;… Σινώπη …
Βραυρώνα….Ταυρίδα. .Χερσώνα..
Γερό το σκαρί μας, με ξύλο Δωδωναίας
γερής κι αργασμένης δρυός
Χρυσάφι του απείρου-η τέχνη Ελλήνων-
τους Σκύθες στολίζουν με γνώση και φως.
Νομίσματα τέχνης, τοξεύουν σειρήνες
στον Βύζαντα λένε : Εδώ
Περάσματα μνήμης, λαοί αλιεύουν
ιχθύς και χαβιάρι, οξύρυγχη γνώση Σοφών.
Κριμαία σου κραίνω –Πορφύρα βαμμένη-
με Πούσκιν με Τσέχωφ με Ντον
στρατοί Μπαλακλάβα, Γιαλός τώρα Γιάλτα
πορφύρα ειρήνης, , βαμμένη. με αίμα λαών.
Εγγλέζοι και Γάλλοι και σκόνη απ’ τη μπότα ναζί
του Πόντου οι σφαγμένοι, εδώ αρμενίζουν
Αρμένιοι και ντόπιοι Ρωμιοί
κοιμάται η μνήμη, γεννά η ιστορία
τη βία, σα να ‘τανε χρόνια μαμή.
Σαν φάρσα προβάλλει –ανέκδοτο ίσως-
μα ζουν τραγωδία οι λαοί
Στη Λήμνο θαμμένοι
παιδιά νεαρών Αυστραλών
τι γύρευαν τότε στον πόντο της Έλλης.
γιατί οι συγκρούσεις λαών;
Γυρεύουν το μνήμα της Έλλης
την Τροία, τους δρόμους θαλάσσης
που χρόνια … Κεφαλλονίτες Γραικοί
εκεί έχουν τους τάφους, τα οστά τους προγόνους
σ αυτήν ακριβώς την ακτή
σε σένα προσμένουν θεέ του Καυκάσου
και κοίτα να βρεις Ηρακλή.
Την άλυσο κόψε και σαν Προμηθέας
προμήθευε Γνώση –Αξίες- Ζωή.
προμήθευε μύθους, θεούς και ανθρώπους
-προ πάντων θνητούς-και δώσε σοφία της γνώσης
ειρήνη….ψωμί …στους λαούς

Δύο ποιήματα απ' την ποιητική συλλογή " Αμαδρυάδα "

Με παλιές φόρμες και φθαρμένα ίσως υλικά, προσπαθώ ν’ ανακυκλώσω, σκέψη αρχέγονη, για το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Γιάννης Γερογιάννης

"Αμαδρυάδα" -ποίηση του Γιάννη Γερογιάννη( πρώτο μέρος)

Βίντεο : Δημήτριος Μπουρνούς