Carpe " Χέρια Ματωμένα... "

Αναφιλητά κλεμμένα

από χέρια που έκρυβαν στη χούφτα τους

τα σπασμένα ξερόκλαδα της καρδιάς τους.

Μάτια υγρά ακόμα από την ομορφιά

που άγγιξε τις κόρες τους.

Ομολογίες αιώνιας αγάπης

που δώθηκαν κάποια ηλιόλουστα πρωινά

χωρίς το φόβο της τρικυμίας που έρχεται

και σβήνει με μιας

τα λόγια τα γραμμένα στην άμμο.

Δάκρυα λευκά ακουμπισμένα

πάνω σε κορμιά χαμένα

μέσα στη ζάλη μιας ηδονής ακαθόριστης

κι αλώβητης από τα επίσημα θέλω.

Λόγια πνιγμένα,

μια ανάσα που της απέμεινε μόνο ο πόνος

μια καρδιά γαντζωμένη σε φιλιά μελαγχολικά

έρμαιο στη λαίλαπα ενός πάθους

που ανάθρεψε το ωραίο.

Χέρια ματωμένα που προσπαθούν ακόμα

να κρατήσουν στη χούφτα τους σφιχτά,

τα ξερόκλαδα μιας ευτυχίας

που το'βαλε στα πόδια...!

Carpe.