Πού να είσαι αλήθεια αυτή την βραδιά που οι αναμνήσεις καιροφυλακτούν να με εγκλωβίσουν στης νοσταλγίας τα απεγνωσμένα αδιέξοδα Αυτή την νύχτα που άστεγα τα όνειρα ξεπαγιάζουν ευάλωτα στης μοναξιάς την παγερή ανάσα Και αργεί τόσο πολύ να ξημερώσει η ελπίδα στους ορίζοντες ενός κόσμου αδάκρυτου στην θλίψη
Δακρύζω!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή