ΤΑΣΟΣ Σ. ΜΑΝΤΖΙΟΣ - ΤΑ ΒΟΔΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Διαμπερής βοριάς στ΄αντίσκηνα λεηλατεί τα τιμαλφή του ονείρου. Γλυστράν στη λάσπη οι προσευχές. Φθίνουν τ΄ανθρώπινα μέσα σε νύχτες δύσοσμες. Και άνιφτες πορεύονται οι μέρες. Σε λάθος στόχο οι θεοί ξεσπάνε την οργή τους. Κανείς εδώ δεν έφαγε τα βόδια του Ήλιου. Μόνο μανάδες, ζεσταίνουν τα παιδιά με παραμύθια για τις λιακάδες που κάποτε θα΄ρθούν. Μονάχα η υπομονή, βρεγμένη ως το κόκκαλο. Και της ελπίδας η ορθοστασία. Στις στοιβαγμένες προσμονές, βρέχει ασταμάτητα,φθορά. Φυσάει ματαίωση. Λυσσομανάει ευχές των αρμοδίων. (Για τους καταυλισμούς,όπου γης.Για όλα τα χωρίς Ιθάκη ταξίδια) Τάσος Σ. Μάντζιος