ΜΑΡΙΑ ΜΠΙΖΑΝΟΥ " ΑΤΙΤΛΟ "

Brooke Shaden. Fourth Wall

Αφέθηκα στην ελεύθερη πτώση
Γλίστρησα σε μονοπάτι πάγου
Τα κόκκαλα μου θρύψαλα...
Μα η ανάσα μου φωτιά που καίει
εξαντλείται σε μια Ουτοπία
Έχω ήδη φύγει κι όμως ακούω ακόμα την ανάσα μου,
το αίμα να χτυπά και ο ήχος του να με εξοργίζει...
Ονειρεύομαι πως είμαι εδώ
είναι εφιάλτης...
Ψάχνω ένα όνειρο να με καταπιεί να με ελευθερώσει
απ' το τραγικό παραλήρημα της Ύπαρξης
απ' το ανθρώπινο δράμα της αιχμαλωσίας στ' άδεια απογεύματα
που τα γεμίζουν οι απόηχοι μιας εξέγερσης που αποσιωπήθηκε
μιας απεργίας που κατεστάλη και άπειροι θάνατοι που έπαψα να μετρώ..

Περιστρέφομαι σαν το φύλλο στον άνεμο
και προσγειώνομαι στη λίμνη των κύκνων
Ανεπανάληπτα γλυκό όνειρο..
Μα αφουγκράζομαι τον εφιάλτη να επιστρέφει
ενώ εγώ κολάζομαι με τις λέξεις τους στίχους τα ποιήματα
χωρίς να έχω τίποτα πια να πω ...
Οι λέξεις μου είναι μια ακόμα μαρτυρία ζωής ;
Σαν μ ' εγκαταλείψουν και αυτές ακόμα οι λέξεις
θα καταλάβω πως αυτοκτόνησα μέσα στ'όνειρο
ενώ έπνιξα τον εφιάλτη μέσα στη μοναξιά μιας βρύσης
που στάζει ακόμα ανόητα χωρίς ταξιδιώτη που αναζητά να ξεδιψάσει..

Προαναγγέλλω τα χίλια και ένα μου κομμάτια..
Το ένα το αφήνω να το μοιραστούν τα κοράκια του Εφιάλτη !

Μαρία ( Μόιρα ) Μπιζάνου