δεν εξαγνίζεται η θλίψη
Ούτε με κίβδηλα στολίδια πλαστικά
ομόρφυνε ποτέ η ασκήμια της ζωής
Μήτε με ελπίδες πλανερές κερδίζεται το μέλλον
Και όσο και αν θες να κρύβεις την αλήθεια
μάταιος κόπος
αυτή πάντα θα βρίσκει την στιγμή να έρχεται απρόσκλητη
τύψεις και ενοχές που υπόβοσκαν στα στεγανά της μνήμης
με δάκρυα εξιλασμού να τις ξεπλύνει
όπως ξεπλένουν απ' τον θάνατο τα οστά
στα οστεοφυλάκια της λήθης
Στα εξομολογητήρια της ιστορίας
κάποτε αναπόφευκτα
Θέ να βρουν την δικαίωση τους
οι εξορισμένοι ποιητές προφήτες
του μέλλοντος αυτού του κόσμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου