ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΕΚΛΙΖΙΩΤΗΣ - Πέντε Ποιήματα από τη Συλλογή " επιστολές στην αγάπη ".

Το σονέτο της βροχής...

(μια σταγόνα βροχής μου ξυπνάει το πόθο)

Βροχοστάλα στο τζάμι κι απόψε φωνάζει
με φωνή σιγαλή που ακούω στο βράδυ,
απαλά να κυλά στης ψυχής το σκοτάδι
κι η αχνή της γραμμή σαν γιορτή να φαντάζει.
~
Μυστικά ψιθυρίζει σαν κύμα ταράζει,
των ερώτων κραυγές, μελωμένο λιβάδι,
ηδονές ν' απλωθούν χρυσωμένο υφάδι
στων βυζιών σου τις ρώγες λυγμός να σφαδάζει.
~
Μια σταγόνα βροχής μου ξυπνάει το πόθο,
στη ματιά μου γυμνή λιγωμένη σπαράζεις,
μουσική τρυφερή στα χειλάκια σου κλώθω
~
στο κορμί μου κρυφά τα σημάδια χαράζεις,
στου μυαλού μου τη ζάλη κοντά μου σε νιώθω
σαν σταγόνα βροχής τη μορφή σου αλλάζεις....

Θανάσης Καραθύμιος Σεκλιζιώτης
13σύλλαβο Ιταλικό σονέτο σε αναπαιστικό μέτρο,
απ' το βιβλίο μου "επιστολές στην αγάπη"

❀❀❀❀

Ερωτικό σονέτο

(τουτ' η μελένια σ' ομορφιά γλυκόλαλες κιθάρες...)

Ποιοι άνεμοι ροδόκαλη στα μάτια σ' αρμενίζουν,
στα μάτια τα γλυκόθωρα που 'χουν τις χίλιες χάρες,
με χρώματα των αστεριών και μ' ευωδιές ποτίζουν
τουτ' η μελένια σ' ομορφιά γλυκόλαλες κιθάρες.
~
Ποιο κύμα που ειν' αγριωπό θα 'ρθει να σ' ακουμπήσει,
να βρέξει τους βοστρύχους σου μαζί του να σε πάρει
να σε πηγαίνει σε σπηλιές σ' αγκάλες να σ' αφήσει,
παρέα να 'χουν οι ξωθιές σαν φως απ' το φεγγάρι.
~
Ποια νύχτα που 'ναι παγερή μπορεί να σε αρπάξει,
στη αγκαλιά της, όνειρο λουλούδι μαγεμένο,
απάνθισμα ερωτικό του οργασμού μετάξι,
ανάσασμα λιγόθυμο λουλούδι μυρωμένο.
~
Κανείς αστέρι της αυγής του δειλινού μου κρίνο,
κανείς δεν πρόκειται ποτέ, γιατί δεν τον αφήνω...!

Θανάσης Καραθύμιος Σεκλιζιώτης
15σύλλαβο Αγγλικού τύπου σονέτο
απ' το βιβλίο μου "επιστολές στην αγάπη"

❀❀❀❀

Το σονέτο του πόθου...
(άναρχε πόθε κρυφά μες στο σώμα)

Στείλε κι απόψε το φέγγος σου πάλι,
άναρχε πόθε κρυφά μες στο σώμα
σαν ουρανός σε προσμένω ακόμα,
σαν μια φωτιά στη ψυχή και στη ζάλη.
~
Ρίξε μου πάνω της νύχτας το σάλι,
νιώσε πως είμαι λυγμός μες στο χώμα
κλάμα μικρού στεναγμού από χρώμα,
κρίνου λευκού στη γλυκιά σου αγκάλη.
~
Νάμα σου να 'μαι σαν κόκκινο αίμα ,
σκέψη σου να 'μαι αστείρευτο ρέμα,
όρθρος λιτός σε μικρό μοναστήρι
~
λάμψη στο βλέμμα σου, να 'μαι αστέρι,
μέσα στα μάτια σου έκπαγλο ταίρι
ρίγος στα στήθη σου δρόσο ποτήρι!

Θανάσης Καραθύμιος Σεκλιζιώτης
11σύλλαβο Ιταλικό σονέτο σε δακτυλικό μέτρο,
απ' το βιβλίο μου "επιστολές στην αγάπη"

❀❀❀❀

Το σονέτο της σιωπής...

( είναι η σιωπή κραυγή που πονάει..)

Και τώρα σιωπή με τρυγάει στο βράδυ,
που νά 'βρω μια στάλα δροσιάς μια συλφίδα*,
στο ξύπνιο μου μέσα λαχτάρα κι ελπίδα
στα μάτια μου πάνω του κόσμου σκοτάδι,
~
απλώνει στα στήθη αράχνης υφάδι
που τρέμει στο νόστο σαν μια καταιγίδα,
κι ο πόθος απόψε χαρά που δεν είδα
ποτέ στη ζωή μου σαν ένα σου χάδι.
~
Γιορτές που χαθήκαν στο φως της ημέρας,
σαν ήρθες κρυφά σαν χαμένος αέρας
θυμίζεις φονιά της καρδιάς μου κατάρα,
~
ρωγμή της ψυχής μου ανάσα του χάρου,
σβησμένο καντήλι απόμερου φάρου
που είναι χαμένος βαθιά στην αντάρα...

*συλφίδα= η νεράιδα, η όμορφη λυγερόκορμη γυναίκα

Θανάσης Καραθύμιος Σεκλιζιώτης
απ' το βιβλίο μου "επιστολές στην αγάπη"
Ιταλικού τύπου σονέτο 12σύλλαβο
σε αμφίβραχυ πόδα (μέτρο)

❀❀❀❀

Αλαζόνες ποιητάδες της γραφής σας αφεντάδες...

Στην ανυπαρξία του τέλους μας φωνάζουμε,
τον εαυτό μας ποιητή ονομάζουμε
και χανόμαστε μέσα σε κίτρινα χαρτιά,
μαζί με τις λέξεις που δεν αρέσουν στη ματιά.
~
Το δέος του ποιητή αν κάποιος από 'μας είχε,
καθώς σκυμμένος γράφει, αχ καημένε στίχε,
βγαίνεις μες απ' το στόμα κάποιου σαν σε διαβάζει
και χωρίς ντροπή το ύφος του δεν τ' αλλάζει.
~
Αχ καημένε ποιητάρη κανείς ποτέ δεν θα πάρει,
τα γραπτά σου να δει μια νύχτα με φεγγάρι,
γιατί θα είσαι πάντοτε μια ψεύτικη γραφή,
μια παντομίμα φανερή των λόγων αντιγραφή...
~
κι έτσι θα νιώθεις ποιητής ανώτερος πραματευτής,
και στο σχολειό ας μη πήγες, νομίζεις είσαι γητευτής
του λόγου άρχοντας τρανός σαν να είσαι τραχανός,
στου πρωινού του την αυλή του έρημου του Σοφοκλή!

Θανάσης Σεκλιζιώτης ποιητάρης
"επιστολές στην αγάπη"