ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΥΠΙΔΟΥ " Κραυγές σιωπής και έρωτα "

Κατερίνα Καρυπίδου -  Κραυγές σιωπής και έρωτα
Εκδόσεις - Μάτι
Είδος - Ποιητική Συλλογή
Εξώφυλλο - Οπισθόφυλλο  : Πίνακας του  Φώτη Ασπρομάτη.

Οπισθόφυλλο 

Ποιήματα Συλλογής 

Ωδή στον Έρωτα

Αφουγκράσου Έρωτα
το άκρατο ποδοβολητό της μοναχικής καρδιάς μου
το αέρινο φτερούγισμα της ανήμερης ψυχής μου!
Αγέρωχε, περήφανε, αήττητε Έρωτα
που στην απουσία σου η μοναξιά σκοτοδίνες μοιράζει
και η μελαγχολία ξεδιάντροπα,
πίσω από την πλάτη μου
θάνατο ψυχής σκορπά
Ω! Έρωτα
που άλλοτε βίαιος σε μυαλό και καρδιά εισβάλλεις
και άλλοτε εφήμερος σε ψυχές τριγυρνάς.
Παιχνιδάκι σε χέρια αφήνεσαι
ανθρώπων λειψών
χωρίς συναισθήματα
Φρενόκοπε Έρωτα
που γυναίκες τρελαίνεις
και άντρες από πόθο στη μέθη οδηγάς.
Πλανεμένε Έρωτα
δάκρυ από αίμα στάζεις
αθαμβής από μοίρας καμώματα.
Μυσταγωγέ
στα χέρια σου πηλός
περίτεχνα σε θυσίες λατρείας μυείς
χωρίς να ρωτάς!
Ω! Ουράνιε Έρωτα
θρασύς
ολόλαμπρος Ήλιος
που άλλοτε πάλι χαρά και ευτυχία σκορπάς
Θηρευτής
εσύ τα ανέφικτα κάνεις εφικτά!
Έλα
Μην αργείς
Μη μ’ αφήνεις να βουλιάζω στον άδειο από ομορφιά κόσμο
Ευλόγησέ με, με τον ερχομό σου
Και εγώ λυσιμελής στην αγκαλιά σου τα μάτια θα κλείσω
Ω! Έρωτα
Αρχή και τέλος εσύ!

Το ποίημα " Ωδή στον Έρωτα " έχει βραβευτεί με το δεύτερο βραβείο ερωτικής ποίησης στον 30ο διαγωνισμό ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2014.

Για σένα

Κάθε που ’βλεπα τη σκοτεινιά να σε πολιορκεί
φοβισμένα προσπαθούσα τρόπο να βρω να ξεριζώσω
την καρδιά μου με τα δικά μου χέρια.
Να σου την προσφέρω
Κάτι δικό σου να ’χεις
-Κάποτε μου ’χες πει
«όσοι πέρασαν άρπαξαν κάτι
άδειο κουφάρι το κορμί
έρμο από ψυχή»-
Να ’ναι δική σου η καρδιά μου
Να την αγκαλιάζεις
κτύπους να μετράς
Ένα με σένα να γίνει
Ζωή να σου δίνει!
Κάθε που ’βλεπα την καταχνιά ορμητικά να σε πλησιάζει
ταραγμένα προσπαθούσα τρόπο να βρω
στο μυαλό σου εικόνες και μνήμες χαράς να γεμίσω.
Κάθε φορά ένα βλέμμα άδειο απέμενε
και όσο και αν προσπαθούσα αργά χανόταν
Έκφραση
που στο μαύρο τού τίποτα εξανεμιζόταν
Όλα ερμητικά κλεισμένα πίσω από το άδειο βλέμμα!
Έκρυψα και εγώ λοιπόν το δικό μου
Τον πόνο μην αφήσω να πληγώσει τα μάτια
Δίπλα μου να σε νιώθω
Ακόμη να με αφήνεις να προσπαθώ
Θαρρώ αυτό είναι το θαύμα!

Μεγαλούργημα

να αναδύεσαι από το μαύρο βυθό του ανεκπλήρωτου έρωτά σου
Γιατί
να πολεμάς κάποιον που σε απειλεί είναι γενναιότητα
να πολεμάς τον ίδιο σου τον εαυτό και τα πάθη σου είναι
ηρωισμός!
.....................

Στις πόσες αστραπές ξεψυχά η ευτυχία;
Πόσοι πόθοι, πίσω από χαμηλωμένα μάτια, κρυφτήκανε;
Ποια καταιγίδα και ποια βροχή, ως πάθος και αγάπη,σε στεγνή γη
χαθήκανε;
Σε βροχερό κενό να σταθείς
Αφανέρωτο αερικό από όνειρα φτιαγμένο
βουβό τον πόνο σου να τον χορεύεις.
Και δεν μένει τίποτα πια να αποζητάς
να περιμένεις
Σταλαγματιές το «Σ’ αγαπώ»,
χαμένο σε ένα «Εγώ» ωκεανό!

Βιογραφικά στοιχεία 

Ονομάζομαι Κατερίνα Καρυπίδου

Φθινόπωρο ήταν όταν γεννήθηκα, σ’ ένα πανέμορφο χωριό της Πιερίας, πριν από μισό αιώνα και αλήθεια δε με ενοχλεί καθόλου. Ότι στην πλάτη μου κουβαλώ είμαι εγώ και γι αυτό μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ μπορώ να πω στην ζωή! 

Στα δεκαοχτώ μου έδωσα πανελλήνιες και εισήχθηκα στην σχολή «Ανωτάτη Παντρευτική» με άριστα! Πτυχίο έχω πάρει, μόνο που αυτή η Διατριβή στο θέμα της σχέσης μέσα στον γάμο κρατάει χρόνια.

Στα τριάντα οχτώ μου άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου. Τόλμησα και άλλαξα των ρου που μέχρι τότε άφηνα να με παρασύρει. Έτσι στα σαράντα επτά μου ξεκίνησα σπουδές! Σήμερα είμαι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και κάνω ότι πραγματικά αγαπώ! Η ποίηση είναι το «καράβι» που ταξιδεύω και τρόπος έκφρασης …. 

Είμαι μητέρα δύο υπέροχων ανθρώπων και κάτοχος πολλών ονείρων και αυτό μου αρκεί για να σαλπάρω κάθε φορά στις θάλασσες της ψυχής μου!