Αυτός ο κόσμος της αλλαγής και της λύτρωσης δεν θα αργήσει να ρθει. Σαν το φεγγάρι θα είναι, όταν υπάρχει πανσέληνος. Και θα φωτίσει τα μυαλά των ανθρώπων όλων και μέσα τους θα ξυπνήσει αυτό το αέναο παιχνίδι για μια ζωή που πρέπει να κερδηθεί, που πρέπει να αξιολογηθεί σωστά από μικρούς και μεγάλους. Από φτωχούς και πλούσιους. Από πνευματικούς ανθρώπους και ανθρώπους υπηρέτες της υλιστικής αντίληψης για τη ζωή. Από τεχνοκράτες και μη. Το πέπλο της ομίχλης θα ανατραπεί και ο φωτεινός ορίζοντας αστέρι θα γίνει, οδηγός για τη νέα ζωή.
Ο χρόνος να ακροβατεί δεν πρέπει άλλο! Καιρός για να σκεφτούμε όλοι σοβαρά και σταθερά. Η πορεία της ζωής μας να αλλάξει. Ανεπίτρεπτο είναι να περπατούμε στα σκοτάδια και να γκρεμιζόμαστε σε απόκρημνες πλαγιές που κάποιοι άλλοι, ηθελημένα, μας ρίχνουν. Γιατί στόχο τους έβαλαν να εκμηδενίσουν τους Έλληνες, την Ελλάδα από τη θέση που κατείχε να ρίξουν. «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας και νόας αφρόνων και κακοποιών ανθρώπων». Είναι ικανοί να διαπράξουν έως και το έσχατον έγκλημα, αρκεί να επιτύχουν το στόχο τους. Και τώρα έχουν στοχοποιήσει την Ελλάδα. Έχουν βάλει καλά στο μυαλό τους ότι αυτή «η Μικρή, Μεγάλη Ελλάδα» δεν πρέπει να ζήσει, δεν πρέπει να προκόψει, δεν πρέπει να ανήκει στη λεγόμενη Ε.Ε...Η θέση της είναι στο Δ.Ν.Τ (και ούτε και που με ενδιαφέρει τι λένε τα γράμματα αυτά!) όμως ότι δεχόμαστε τη βάσανο της ψυχολογικής των βίας και τους οικονομικούς τους υπολογισμούς, που καμία σχέση δεν έχουν με την ψυχολογία, και τους υπολογισμούς και τις καταθέσεις της ψυχής του Έλληνα αυτό με θίγει.
Και ξέρω ότι κάτι τους ωθεί στην ακαταπόνητη ληστεία της ιδιωτικής ζωής των κρατών που έχουν στοχοποιήσει. Και ξέρω ακόμη ότι ο φθόνος, το μίσος, το πείσμα, αλλά περισσότερο απ’ όλα η αίσθηση του αδειανού και του αδρανούς που τους προσφέρει, η χωρίς ενδιαφέρον δική τους ζωή, τους σπρώχνει προς το δικό μας κατατρεγμό. Και εμείς δεχόμαστε πολλά πράγματα και υποχωρούμε και υποκλινόμαστε και συμβιβαζόμαστε και πουλούμε στο τέλος και την ψυχή μα στο διάβολο. Ποιος; Ο Έλληνας! αυτός που μπροστά του υποκλίθηκαν λαοί και λαοί, στρατιές μυριάδες και πανίσχυρες. Και τώρα; Γίναμε ένα ΤΙΠΟΤΕ! Ένα μηδενικό χωρίς προστιθέμενη αξία στα χέρια άλλων ανθρώπων, ικανών μόνον οικονομικά. Αλλά αυτό δεν θα διαρκέσει για πολύ. Η Ελλάδα, ας προσέξουν καλά. Μόνο λυγίζει! Δεν πέφτει...Ξέρει να περπατά καλά το δρόμο της ζωής της. Ας μην το ξεχνούν όλοι.
Ήρωες γέννησε! Ήρωες ξανά θα γεννήσει, αν αυτό χρειαστεί. Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά..
Αυτό είναι το μεγαλειώδες στοιχείο της! Και αυτό το στοιχείο τους δεν μπορούν να το ανεχτούν. Όπως δεν μπορούν να ανεχτούν τον καταγάλανο ουρανό, την απεραντοσύνη της θάλασσας, το λαμπερό ήλιο και τα καταπράσινα, ολάνθιστα, άνοιξη και καλοκαίρι λιβάδια. Κάρφος των οφθαλμών τους έγιναν όλα αυτά και τα ζηλεύουν, όπως ζηλεύουν την Ελλάδα για το αρχαίο μεγαλείο της, για τα μνημεία της, αιώνια δείγματα της μεγαλοσύνης του Ελληνικού πνεύματος, για τα αρχαία της θέατρα και τις μεγαλειώδεις, μεστές νοημάτων παραστάσεις των τραγωδιών μας, από τους μεγάλους και ανεπανάληπτους τραγικούς ποιητές. Και ζηλεύουν ακόμη, και τώρα που δεινοπαθούμε, τα γελαστά πρόσωπα των Ελλήνων. Αυτοί θλίβονται. Είναι μαύροι και άραχλοι στην ψυχή, όπως μαύρος και άραχλος είναι και ο ουρανός τους, σχεδόν κάθε μέρα. Και για όλα αυτά θεωρούν υπεύθυνους τους Έλληνες και τους πολεμούν. Δεν γελούν, δεν αστειεύονται, δεν ξέρουν να εκτιμήσουν τη ζωή στα μικρά και όχι μόνο στα μεγάλα πράγματα. Η ύλη κυρίαρχο στοιχείο στη ζωή τους, η ασπλαχνία χαρακτηριστικό του ήθους τους. Αδειανοί από πνευματικές και ουσιαστικές ιδέες. Έχουν αποσυσχετιστεί από την ευθυκρισία, την ανεξαρτησία και την αληθινή και γεμάτη από ενδιαφέρον συμπεριφορά για τους άλλους. Έχουν χαλκευτεί και παρασύρονται και διαφθείρονται από καταστάσεις που σχετίζονται μόνο με την ύλη, το χρυσίον! Και όμως, όπως τονίζει ο σοφός Σοφοκλής στην τραγωδία του «Ουδέν κακόν οίον άργυρος έβλαστεν» Δεν βαριέσαι όλα αυτά χτυπούν εις ώτα μη ακουόντων. Σκοπός τους η εξαθλίωση μας. Πατούν σταθερά στη σκέψη τους αυτή και μας κλυδωνίζουν σε μια τρικυμιώδη θάλασσα εική και ως έτυχεν. Το κακό είναι ότι και εμείς τους δίνουμε το δικαίωμα αυτό. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις, ανεξαρτήτου αποχρώσεως, δρουν μεταξύ τους, ως να πρόκειται να αντιμετωπίσουν κάποιον ξένο εχθρό. Για όλα φταίει ο άλλος, ο πριν! Για όλα θα φταίει αυτός που θα έρθει στην εξουσία και θα υποσχεθεί ότι θα δράσει με τρόπο που θα επιφέρει τη βελτίωση για όλους τους Έλληνες, σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Και λησμονούν δυστυχώς ότι και αυτοί όλοι είναι υπαίτιοι της υποδούλωσής μας στο επαίσχυντο Δ.Ν.Τ που επικρέμαται ως σπάθη σειομένη επί των κεφαλών όλων μας! Και δυστυχώς παρά τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε, παρά τις αντιξοότητες που μας προβάλλουν συνεχώς κατά την δήθεν επίλυση των προβλημάτων μας, εμείς ζούμε ως βυθιζόμενοι όλο και πιο πολύ μέσα στο χάος της ανυπαρξίας και εκείνοι χαίρονται και ετοιμάζουν νέες μεθόδους παντελούς εξαφανίσεώς μας. Και εμείς αδρανούμε., περί πολλά τυρβάζουμε και είναι αδιανόητο να μιλήσουμε για ενότητα, για συμφιλίωση, για παραδοχή ορισμένων πραγμάτων που πιθανόν να έχουν πραχτεί σωστά. Σείεται η βουλή από τις φωνασκίες και τις αντιδράσεις των εκλεγμένων για να μας εκπροσωπήσουν κατά τρόπο σωστό και έντιμο στις συνεδριάσεις της Βουλής. Μοναδικός τους στόχος η δική τους άνοδος στην εξουσία, για να φάνε και αυτοί, για να καρπωθούν ό,τι καλό και ωφέλιμο θα καταφέρουν να αδράξουν κατά τη διάρκεια της κατοχής της βουλευτικής έδρας. Λυπηρόν! Άκρως αποκαρδιωτικόν! Και δεν θυμούνται αυτό που έγραψε ο Σολωμός μας στον «Ύμνο στην Ελευθερία»...Μην πουν τα ξένα ΈΘΝΗ, αν μισούνται ανάμεσά τους δεν τους πρέπει η λευτεριά!
Και συλλογιέμαι πως όλοι είμαστε υπεύθυνοι για την αθλιότητα που, ως άλλος ιστός αράχνης, μας τυλίγει.
Λοιπόν! Καιρός να αφυπνισθούμε! Ήδη η νυξ παρέρχεται. Η αυγή θα ανατείλει!
Αλίκη Οικονόμου-Γιωτάκου, φιλόλογος-συγγραφέας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου