Τρίκαλα,Βαρούσι,Μανάβικα,Μετέωρα,Πύλη,Κανάλια, Καρδίτσα
Συνδυάζοντας τις ανέσεις μιας πόλης με ένα καταπράσινο τοπίο,τα Τρίκαλα ικανοποιούν και τους πιο "αστικούς" τύπους,αλλά και αυτούς που αναζητούν φύση και όμορφα τοπία.Κάνοντας μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα στην πόλη των 80 χιλιάδων κατοίκων,θα διαπιστώσετε ότι το ποδήλατο αποτελεί τρόπο ζωής,αφού τα Τρίκαλα είναι σχετικά επίπεδα και ενδείκνυνται για τον παραδοσιακό αυτό τρόπο μετακίνησης.
Με τα δέντρα,τη φύση και φυσικό στολίδι τον ποταμό Ληθαίο,παραπόταμο του Πηνειού με την Κεντρική Γέφυρά του που ενώνει την κεντρική πλατεία με τον πεζόδρομο της Ασκληπιού,τα Τρίκαλα "γεμίζουν" το μάτι από την πρώτη κιόλας επαφή...
*******
Μόλις 10 χιλιόμετρα μακριά από τους πρόποδες της Πίνδου,η Καρδίτσα-επίσης παράδεισος του ποδηλάτη- σηματοδοτεί το δυτικό άκρο του Θεσσαλικού κάμπου.Το ποδήλατο θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητάς της αφού ιστορικά θεωρείται το"επίσημο"μέσο μετακίνησης για όλους τους κατοίκους.Εκμεταλλευτείτε το ανεπτυγμένο δίκτυο πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων της πόλης και εξερευνήστε την ευχάριστα με το δικό σας ποδήλατο,νοικιάζοντάς το εύκολα σε έναν από τους δημοτικούς σταθμούς αυτόματης μίσθωσης. Με ένα ποδήλατο θα φτάσετε παντού, ακόμα και στα αξιοθέατα λίγο έξω από την πόλη όπως το δάσος της Παπαράντζας,ή αλλιώς "Χίλια Δέντρα",έναν καταπράσινο τόπο αναψυχής από τα Οθωμανικά χρόνια που παραμένει δημοφιλής...
*******
Η περιοχή ήταν και παραμένει ένας από τους αγαπημένους μου χειμερινούς προορισμούς.Ξεκινώντας για το δημοφιλή "Μύλο των Ξωτικών",διαπιστώνεις πως οι ώρες δε φτάνουν για να εξερευνήσεις τις ομορφιές της γύρω περιοχής!Κι αν η λίμνη Πλαστήρα μαζί με τα Μετέωρα αποτελούν το βασικό πόλο έλξης,σας διαβεβαιώνω πως τα πολλά μικρά χωριουδάκια είναι όλο το ζουμί!Κάπως έτσι λάτρεψα τα Κανάλια-που μέχρι χθες αγνοούσα,όπως και αρκετοί υποθέτω-και ελπίζω στο προσεχές μέλλον να "ξεψαχνίσω"Ελάτη και Περτούλι καθώς μια φορά δεν είναι ποτέ αρκετή!
**********
Ιnfo:Βικιπαίδεια,Μετέωρα άσβηστοι φάροι της Ορθοδοξίας,aksioperierga.
ΤΡΙΚΑΛΑ
Ο Ληθαίος από την πλευρά της κεντρικής του γέφυρας.
Η ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους και οι πρώτες ενδείξεις ζωής στο σπήλαιο της Θεόπετρας φτάνουν ως το 49.000 π.Χ. περίπου. Έχουν επίσης ανακαλυφθεί νεολιθικοί οικισμοί από το 6.000 π.Χ. στο Μεγάλο Κεφαλόβρυσο και άλλες τοποθεσίες.
Η πόλη των Τρικάλων είναι χτισμένη πάνω στην αρχαία πόλη Τρίκκα ή Τρίκκη, η οποία ιδρύθηκε γύρω στην 3η χιλιετία π.Χ. και ονομάστηκε έτσι από τη νύμφη Τρίκκη, κόρη του Πηνειού ή κατ' άλλους του Ασωπού ποταμού. Η πόλη ήταν σημαντικό κέντρο της αρχαιότητας, καθώς εδώ έζησε και έδρασε ο Ασκληπιός, που σήμερα αποτελεί έμβλημα του Δήμου Τρικκαίων, ο οποίος ήταν και βασιλιάς της πόλης. Στην περιοχή υπήρχε μάλιστα ένα από τα σημαντικότερα και αρχαιότερα Ασκληπιεία της εποχής. Η πόλη φέρεται επίσης, με βάση τον "Κατάλογο Νηών" στην Ιλιάδα του Ομήρου να συμμετέχει στον Τρωικό πόλεμο στην πλευρά των Ελλήνων, με τριάντα πλοία και αρχηγούς τους γιατρούς γιους του Ασκληπιού Μαχάωνα και Ποδαλείριο. Η πόλη υπήρξε πρωτεύουσα βασιλείου κατά τη μυκηναϊκή εποχή και αργότερα αποτέλεσε κέντρο του κράτους της Εστιαιώτιδας που καταλάμβανε περίπου τη σημερινή έκταση του νομού Τρικάλων και περιγράφεται από το γεωγράφο Στράβωνα...
Ο Ληθαίος ποταμός είναι παραπόταμος του Πηνειού και διασχίζει την πόλη των Τρικάλων.Πηγάζει σε ύψος 500 μ. από τα Αντιχάσια όρη, έχει μήκος 36 χλμ. και εκβάλλει στον Πηνειό,σε ύψος 108 μ. λίγο έξω από την πόλη των Τρικάλων. Η κεντρική γέφυρα η οποία είναι τοξωτή και μεταλλική,κατασκευάστηκε στη Γαλλία το 1886 από Γάλλους μηχανικούς και ενώνει την οδό Ασκληπιού με την κεντρική πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου...
Σύμφωνα με τον Στράβωνα,κοντά στον Ληθαίο γεννήθηκε ο Ασκληπιός,ο θεός της Ιατρικής.«Έτερος δ’ εστί Ληθαίος ποταμός ο περί Τρίκκην εφ’ω ο Ασκληπιός γεννηθήναι λέγεται» (Στράβων, ΧΙV 647)
Υπέροχη φωλίτσα-λεπτομέρεια!!!Δεν ήταν η μόνη,είδα μέχρι και σε σκελετό ποδηλάτου!
Το Βαρούσι.Η παλιά πόλη δίνει άλλη ατμόσφαιρα στην εκδρομή σε ταξιδεύει σε άλλη εποχή.Η συνοικία Βαρούσι έως το 1930 θεωρούνταν η αρχοντική συνοικία των Τρικάλων και σήμερα είναι στο σύνολο της διατηρητέα, ενώ διακρίνεται για τα όμορφα αρχοντικά και τις παλαιότερες εκκλησίες της πόλης...
Διασχίζοντας το Βαρούσι, θα δείτε τα τούρκικα σπίτια της παλιάς συνοικίας, χτισμένα κυρίως το 17ο και το 18ο αιώνα. Χτισμένα σε ακανόνιστα σχήματα, με τα πάνω πατώματα να προεξέχουν και βαμμένα σε έντονα χρώματα (πράσινο, ροζ, λουλακί, ανοιχτό μοβ), με χαγιάτια και σαχνισιά, τα παραδοσιακά σπίτια φαίνονται να αντέχουν στο χρόνο. Λίγα είναι αυτά που έχουν αναπαλαιωθεί και ανακαινιστεί αν και ολόκληρη η συνοικία έχει κηρυχθεί διατηρητέα και ό,τι χτίζεται πρέπει να τηρεί αυστηρούς πολεοδομικούς και αρχιτεκτονικούς κανόνες. Σε αυτά τα στενά αναφερόταν ο Βασίλης Τσιτσάνης όταν έγραφε «Στα Τρίκαλα, στα δυο στενά, σκοτώσανε το Σακαφλιά...». Από ό,τι φαίνεται ο Τρικαλινός Τσιτσάνης είχε ακούσει για το μύθο του Σακαφλιά, του μποέμ καρδιοκατακτητή, που βρήκε όμως το θάνατο από μαχαίρι, λόγω των ατασθαλιών του και της άρνησης του να υπακούσει στα κοινωνικά ήθη.
Έναν διαφορετικό διάκοσμο και μία πρωτότυπη ατμόσφαιρα δημιουργούν οι αιωρούμενες πολύχρωμες ομπρέλες,που έχουν τοποθετηθεί σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους,της πόλης των Τρικάλων, την οδό Απόλλωνος...Η πρωτοβουλία ανήκει στους καταστηματάρχες και πήρε σάρκα και οστά σε συνεργασία με τον Δήμο Τρικκαίων.
Οι καταστηματάρχες της συγκεκριμένης οδού προσέγγισαν τον δήμο,ο οποίος στήριξε και υλοποίησε το εγχείρημα. Έτσι, τοποθετήθηκαν οι ομπρέλες και απομένουν ελάχιστες λεπτομέρειες, ώστε ο βραδινός φωτισμός να είναι εξαιρετικός. Όπως εξηγεί ο μηχανικός Βασίλης Στράτος, ο οποίος ανέλαβε την όλη εργασία, το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η απουσία ισοϋψών μπαλκονιών. Έπρεπε, δηλαδή, να γίνουν συγκεκριμένες κατασκευές, που θα επέτρεπαν τη δημιουργία ενός ομοιόμορφου αποτελέσματος. Στην κατασκευή χρησιμοποιήθηκαν 220 ομπρέλες, 300 μέτρα συρματόσχοινο, 300 μέτρα ηλεκτρολογικό καλώδιο, 70 λαμπτήρες και εννέα διαφορετικά χρώματα για να καλύψουν 115 μέτρα στην οδό Απόλλωνος...
Μανάβικα.
Τα παλιά Μανάβικα είναι η συνέχεια της συνοικίας,τα οποία χαρακτηρίζονται κι αυτά από ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, ενώ εκεί βρίσκονται αρκετές από τις καλύτερες ταβέρνες και cafe-bar των Τρικάλων.
Μανάβικα:Η ιστορία των Τρικάλων σε έναν τοίχο πολυκατοικίας.Εικόνες βγαλμένες από την καθημερινότητά μας.Το χθες «παντρεύεται» με το σήμερα και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Σημαντικά πρόσωπα του λαϊκού πενταγράμμου που λατρεύτηκαν από τους Τρικαλινούς, όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης και οΑπόστολος Καλδάρας, αλλά και απλοί πολίτες της πόλης, όπως ο μανάβης της λαϊκής και ο μικρός ποδοσφαιριστήςπου φορά τη φανέλα με τα χρώματα της ομάδας Α.Ο. Τρικάλων «ζωντανεύουν» σε ένα μοναδικό έργο τέχνης που όμοιό του δεν υπάρχει πουθενά στην Ελλάδα...
Ονομάζεται έτσι από την τουρκική λέξη κουρσούμ, που σημαίνει μόλυβδος, καθώς ο θόλος του είναι μολυβοσκέπαστος.Κατά την παράδοση, ο Οσμάν έκτισε το τζαμί επειδή στα Τρίκαλα θεραπεύτηκε από αρρώστια που τον ταλαιπωρούσε. Το τζαμί σήμερα είναι μνημείο προστατευόμενο από την UNESCO.
Κουρσούμ Τζαμί:Το Μαυσωλείο.
Συνύπαρξη διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών...
Μετέωρα
Στο Γεωγραφικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας στα παλιά χρόνια,υπήρχε μια απέραντη λίμνη.Σύμφωνα με την παράδοση ένας μεγάλος σεισμός χώρισε τα βουνά στα δύο και ανάμεσα στον Όλυμπο και τον Κίσσαβο σχηματίστηκε ένα πέρασμα, τα Τέμπη. Τα νερά χύθηκαν στη θάλασσα και η Θεσσαλία έγινε μια πεδιάδα.I.M. Μεγάλου Μετεώρου
Σύμφωνα με τη θεωρία του Γερμανού γεωλόγου Αλ. Φίλιπσον, οι βράχοι των Μετεώρων δημιουργήθηκαν από μια μεγάλη μάζα από ποταμίσιες πέτρες, άμμο και λάσπη που ενώθηκαν για να σχηματίσουν ένα ενιαίο κώνο.
Όταν αργότερα, τα νερά της Θεσσαλικής λίμνης χύθηκαν στο Αιγαίο, αυτός ο ενιαίος όγκος χωρίστηκε εξαιτίας διαβρωτικής δράσης του νερού, των δυνατών ανέμων, των ραγδαίων βροχών και των σεισμικών δονήσεων, σχηματίζοντας λόφους και βράχους σε διάφορα σχήματα και μεγέθη.
Η στερεοποίηση των ποταμίσιων λίθων και της άμμου σε συμπαγείς βράχους, ήταν αποτέλεσμα της διάλυσης των ασβεστολιθικών πετρωμάτων, καθώς και της πίεσης που για πολλές χιλιάδες χρόνια ασκήθηκε στα χαμηλότερα απολιθώματα από τα υψηλότερα.
Η άποψη του Φίλιπσον θεωρείται ολοκληρωμένη επειδή εξηγεί τον βοτσαλωτό χαρακτήρα των βράχων και των λόφων και επειδή οι εξηγήσεις δεν βρίσκονται σε αντίθεση με την παράδοση που αναφέρεται στη θάλασσα της Θεσσαλίας.Στις απάτητες αυτές κορφές, γύρω στο 1100 μΧ.,έφτασαν στα Μετέωρα οι πρώτοι Ασκητές.
Η Ι. Μονή Βαρλαάμ
Βρίσκεται απέναντι από το Μεγάλο Μετέωρο. Ιδρυτής της είναι ο ασκητής Βαρλαάμ στα μέσα του 14ου αιώνα . Στην συνέχεια ανακαινίσθηκε από τους αδελφούς Αψαράδες Θεοφάνη και Νεκτάριο από τα Γιάννενα.
Το καθολικό της Ι. Μ. είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Αγίων Πάντων και το έκτισαν οι αδελφοί μοναχοί Θεοφάνης και Νεκτάριος το 1541-1544. Οι τοιχογραφίες του καθολικού είναι κυρίως τουΦράγκου Κατελάνου από την Θήβα.
Υπάρχει επίσης στην Ι. Μ και το παρεκκλήσι των Τριών Ιεραρχών πάνω στον πρώτο ναΐσκο που οικοδόμησε ο αναχωρητής Βαρλαάμ. Σημαντικά κτίσματα είναι η παλαιά τράπεζα η Εστία ( μαγειρείο) και το γηροκομείο (νοσοκομείο). Επίσης στην ιερά μονή υπάρχει πλούσια και αξιόλογη συλλογή χειρογράφων, εικόνων και ιερών κειμηλίων...
Η Ι. Μονή Ρουσάνου.
Ήταν πρώτα ανδρικό μοναστήρι ενώ τώρα είναι γυναικείο.Ο πρώτος ή πρώτοι κτίτορες έκτισαν το μοναστήρι τον 14ο με 15ο αιώνα.
Την σημερινή μορφή την πήρε στις αρχές του 16ου αιώνα από τους αδελφούς ιερομόναχους Ιωάσαφ και Μάξιμο από τα Γιάννενα. Το καθολικό είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Επίσης τιμάται και η μνήμη της Αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου). Οι τοιχογραφίες είναι αξιόλογες και έγιναν από άγνωστο ζωγράφο επηρεασμένο από την Κρητική σχολή επί ιερομόναχου Αρσενίου, (ίσως από τον Τζώρτζη, μαθητή του Θεοφάνη του Κρητός).
Η Ι. Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ή Μεγάλου Μετεώρου.
Ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα από τον όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη (πρώτο κτήτορα και οργανωτή του μοναστικού κοινοβίου) στον μεγαλύτερο βράχο που ονομάστηκε Πλατύς Λίθος.
Ο Διάδοχός του και δεύτερος κτήτορας της Ι. Μ. υπήρξε ο μοναχός όσιος "Ιωάσαφ" , πρώην βασιλεύς Ιωάννης Ούρεσης γιος του Σερβοέλληνα βασιλιά Συμεών Ούρεση Παλαιολόγου που είχε έδρα τα Τρίκαλα.
Στον ιερό του καθολικού υπάρχουν σημαντικές τοιχογραφίες της Μακεδονικής σχολής, ενώ οι αξιόλογες τοιχογραφίες στον κυρίως ναό και τον νάρθηκα θεωρούνται ότι ανήκουν στον Τζώρτζη, μαθητή του Θεοφάνη του Κρητός.Στην ως άνω Ι. Μ. υπάρχουν τα παρεκκλήσια της Θεομήτορος ( Παναγία της Μετεωρίτισσας Πέτρας), του Ιωάννη του Προδρόμου, των Αγίων Ισαποστόλων Κων/νου και Ελένης και του Αγίου Νεκταρίου ( σύγχρονο).
Τα σημαντικότερα κτίσματα είναι η εστία (μαγειρείο), το γηροκομείο, η τράπεζα. Στην Ιερά Μονή του Μεγάλου Μετεώρου υπάρχει πλούσια και αξιόλογη συλλογή χειρογράφων, εικόνων και ιερών κειμηλίων...
Μερική άποψη της Καλαμπάκας από την Ι.Μ.Αγίου Στεφάνου...Βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας και εκτείνεται στο βορειοδυτικό μέρος του Θεσσαλικού κάμπου. Είναι χτισμένη δίπλα στο σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο των Μετεώρων, ενώ κοντά της περνάει ο Πηνειός ποταμός. Κατοικούνταν από τα αρχαία χρόνια με το όνομα Αιγίνιο. Ο μόνιμος της πληθυσμός σήμερα ανέρχεται σε 8.330 (Απογραφή 2011) κατοίκους. Κάθε χρόνο περισσότεροι από 2.000.000 τουρίστες επισκέπτονται την Καλαμπάκα.
Το 1995 ανακαλύφθηκε στην Καλαμπάκα ένας αρχαίος τάφος που χρονολογείται από το 2.000 περίπου π.Χ. Μια Ελληνική επιγραφή στον τοίχο μιας από τις παλιότερες εκκλησίες της πόλης (Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή) μαρτυρεί την ύπαρξη αρχαιοελληνικού οικισμού με το όνομα Αιγίνιον.
Η πόλη χτίστηκε στη θέση της αρχαίας πόλης του Αιγινίου. Το 10ο αίωνα μ.Χ. ήταν γνωστή ως Σταγοί, Βυζαντινό φρούριο και επισκοπή. Από τα μεσαιωνικά μνεία της σώζεται μόνο η Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου. Ηταν ένα κτίσμα του τέλους του 11ου ή αρχών του 12ου αιώνα, που χτίστηκε πάνω στα υπολείμματα παλιότερης εκκλησίας της ύστερης αρχαιότητας. Υπολείμματα αρχαίου ελληνικού ναού -πιθανόν του θεού Απόλλωνα- έχουν ενσωματωθεί στον τοίχο της παλιότερης και γνωστότερης εκκλησίας της πόλης, αφιερωμένης στην Παναγία.
Οι Σταγοί μνημονεύονται για πρώτη φορά στο έργο Διατύπωσις του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ΄ του Σοφού (886-812). Το 1163 υπήρξε αναφορά στο κάστρο των Σταγών. Το 1204 οι Σταγοί περιήλθαν στο Δεσποτάτο της Ηπείρου. Στο τέλος του 13ου αιώνα περιήλθαν στο Δουκάτο των Νέων Πατρών. Το 1334 καταλήφθηκαν εκ νέου από το Δεσπότη της Ηπείρου Ιωάννη Β΄ Ορσίνι και στη συνέχεια περιήλθαν πάλι για λίγο υπό τον έλεγχο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το 1348 καταλήφθηκαν από τους Σέρβους του Στέφανου Δουσάν. Εφθασαν επί της βασιλείας του αδελφού του, Βασιλιά Συμεών Ούρεση. Οταν οι Τούρκοι κατέλαβαν τη Θεσσαλία η Καλαμπάκα τέθηκε υπό τη διοίκηση του Πασά της Λάρισας και αργότερα του Σαντζακίου των Τρικάλων.
Ονομάστηκε "Καλαμπάκα" πριν έξι ή επτά αιώνες. Είναι Τουρκικής προέλευσης και σημαίνει "ισχυρό φρούριο".
Η Ι. Μονή του Αγίου Στεφάνου
Ήταν αρχικά ανδρική, αλλά από το 1961 εγκαταστάθηκε σ' αυτή γυναικεία αδελφότητα Κτίτορες είναι ο όσιος Αντώνιος στις αρχές ως και τα μέσα του 15ου αιώνα και ο όσιος Φιλόθεος, ο οποίος στα μέσα του 16ου αιώνα ξανάχτισε τον ναό του Αγίου Στεφάνου. Περίπου στον 16ο αιώνα τοποθετούνται και οι πρώτες τοιχογραφίες του ναού.
Κατόπιν το 1798, επί επισκόπου Σταγών Παϊσίου από τον Κλεινοβό Καλαμπάκας και ηγουμένου Αμβροσίου, κτίστηκε το σημερινό καθολικό στην μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους, του οποίου η κάρα φυλάσσεται εκεί ως το πιο ιερό και θαυματουργό κειμήλιο. Οι τοιχογραφίες στο καθολικό γίνονται από τον πιο σημαντικό ίσως σύγχρονο αγιογράφο Βλάση Τσοτσώνη.
Στην Ιερά Μονή του Αγίου Στεφάνου, στην παλαιά τράπεζα που έχει διαμορφωθεί σε μουσείο ,υπάρχει αξιόλογη και πλούσια συλλογή χειρογράφων, εικόνων και ιερών κειμηλίων...
 |
Πύλη |
Ο οικισμός της Πύλης έχει αναφερθεί από την αρχαιότητα. Αναφέρεται αρχικά στο έργο του Παυσανία , Περιγραφής της Ελλάδας ( Ελλαδα Περιέγουσας ), ταξιδιωτικός και πολιτιστικός οδηγός της αρχαίας Ελλάδας, που αναφέρεται ως «Μεγάλες Πύλες», επειδή η τοποθεσία αποτελεί φυσικό πέρασμα μεταξύ Ηπείρου και Θεσσαλίας . Υπήρχε επίσης ναός αφιερωμένος στην Aphaia Athena στη γύρω περιοχή, τα ερείπια της οποίας εξακολουθούν να παρατηρούνται. Καταγράφεται επίσης ότι ο Μέγας Αλέξανδρος πέρασε από την Ήπειρο και ήρθε στη Θεσσαλία μέσω της Πύλης, για να εξασφαλίσει τη στήριξη της Θεσσαλίας στα σχέδιά του (το οποίο ήταν επιτυχές, το ιππικό της Θεσσαλίας έγινε διαβόητο στην εκστρατεία του Αλεξάνδρου). Επίσης επισκέφτηκε αργότερα ο βασιλιάς Φίλιππος Β της Μακεδονίας...
Κατά τη διάρκεια των ελληνορωμαϊκών χρόνων, η τοποθεσία θεωρήθηκε στρατηγικής σημασίας και το κάστρο του Αθηναίου χρησιμοποιήθηκε ως φυλάκιο, επιτρέποντας την παρακολούθηση των πεδιάδων σε απόσταση μέχρι 30 ή 40 χλμ. (Τα διάσημα Μετέωρα είναι ορατά σε μια καθαρή μέρα από αυτά τα φυλάκια). Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, μετά την πρώτη πτώση της Κωνσταντινούπολης στην Τέταρτη Σταυροφορία το 1204 μ.Χ., προέκυψαν διάφορα ανεξάρτητα κράτη, μεταξύ των οποίων και το Δεσποτάτο της Ηπείρου και το Πριγκιπάτο της Θεσσαλίας. Το 1283, ο ηγεμόνας της Θεσσαλίας, Ιωάννης Δούκας , ίδρυσε το μοναστήρι της Πόρτα Παναγίας στην περιοχή. Πόρτα Παναγία Κάτω από την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η πόλη ευημερούσε και ενώ βρισκόταν αρχικά στη βόρεια πλευρά του ποταμού Πορταϊκού, αναφέρεται στα γραπτά του Κοσμά της Αιτωλίας ότι επισκέφτηκε τον Πύλη και οι κάτοικοι δεν έδιναν προσοχή στον διδασκαλίες. Λέγεται ότι κατάρασε την Πύλη και τους κατοίκους της (τότε γνωστή ως Πόρτα) και μετακόμισαν στη νότια όχθη, όπου βρίσκεται η Πύλη σήμερα. Κατά την οθωμανική εποχή, ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων επαναστάτησε εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και προσπάθησε να μετατρέψει τον τομέα του σε ανεξάρτητο κράτος. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο στρατός του στρατοπέδευσε για λίγο στο Πύλι και άναψε ένα πολύ μεγάλο και σεβάσμιο πλατάνιο , που καίγεται άσχημα, αλλά επέζησε λόγω των μεγάλων και ισχυρών του ριζών και εξακολουθεί να σώζεται μέχρι σήμερα. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου , η περιοχή τέθηκε υπό την εξουσία των ιταλικών δυνάμεων κατοχής και κατά τη διάρκεια των ετών 1943-1944 υπό γερμανικές κατοχικές δυνάμεις, οι οποίες έκαψαν φωτιά στο μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου , πιστεύοντας ότι οι ανταρτικές
δυνάμεις του ΕΛΑΣ κρύβονταν εκεί...
 |
 |
Κανάλια Καρδίτσας
Κανάλια Καρδίτσας.
Τα Κανάλια ανήκουν στο Δήμο Ιθώμης. Βρίσκονται σε απόσταση 14 χλμ. από την Καρδίτσα και σε υψόμετρο 350μ. με θέα προς το Θεσσαλικό κάμπο.Το όνομα του χωριού οφείλεται, σύμφωνα με την παράδοση, στα κανάλια που έφερναν το νερό από τις πηγές στη Μονή Λυκουσάδας. Στο χωριό σώζονται αρκετά δείγματα παραδοσιακής-ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής. Η γραφική ατμόσφαιρα και οι πολλές ομορφιές του χωριού μαγεύουν κάθε επισκέπτη...
Το χωριό κτίστηκε κυρίως από Ηπειρώτες κτιστάδες, αφού οι περισσότεροι κάτοικοι προέρχονται από το ορεινό συγκρότημα των Αγράφων και την Ήπειρο και τα διώροφα ή τριώροφα πέτρινα σπίτια είναι σωστά προσανατολισμένα και Βαθμιδωτά, ώστε να μη στερούνται θέας. Οι πέτρινοι τοίχοι, οι κεραμοσκεπείς στέγες και τα ορθογώνια παράθυρα αποτελούν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους.
Το όνομα του Χωριού πιστεύεται ότι προήλθε από τα κανάλια που υπήρχαν στην περιοχή για τη μεταφορά γάλακτος. Αυτό αποδεικνύει και η ύπαρξη κόκκινων κεραμικών σε όλη την πλαγιά. Μπροστά του ξεδιπλώνεται ο απέραντος κάμπος της Δυτικής Θεσσαλίας. Διαθέτει ανεπανάληπτη θέα που μαγεύει και ξεκουράζει τον επισκέπτη. Στο Βάθος του ορίζοντα προβάλλει επιβλητικά ο Όλυμπος, δεξιότερα στέκει ο Κίσαβος και στο βάθος διακρίνεται το Πήλιο. Πίσω του ορθώνονται επιβλητικά οι Βουνοκορφές της Πίνδου.
 |
 |
Η μικρή πλατεία,με την πραγματικά υπέροχη ατμόσφαιρα και άφθονα θέματα για τους λάτρεις της φωτογραφίας!
Το χωριό μου καμαρώνω Η πλατεία με τις βρύσες
που΄ναι στην βουνοπλαγιά και πλατάνια φουντωτά
με απέραντη την θέα συγκεντρώνει τις κοπέλες
προς τον κάμπο,στα βουνά για νερό κάθε βραδιά
Του Αηλιά το κυπαρίσσι Στην πλατεία μας χορεύουν
πως φαντάζει από μακριά παλικάρια ζηλευτά
και ολόγυρα πολλά τα κορίτσια στολισμένα
άνθη δένδρα φουντωτά όλο χάρι κι ομορφιά
Απ’τον κάμπο ανεβαίνει Αι πλαγιές πρασινισμένες
δρόμος ο αμαξιτός μεσ’του ήλιου την χαρά
ως την μέση του χωριού μου λάμπουν όλα ζωηρά
φθάνει θεαματικός φουντωμένα τα κλαριά
Το χωριό μου καμαρώνω
Για την τόση ομορφιά’
Και για πάντα θα’ναι πάλι
Τα Κανάλια ξακουστά
Λ.Παπαγεωργίου
Καρδίτσα
Ομπρέλες παντού!!!
Ο συγκεκριμένος πεζόδρομος που βρίσκεται πίσω από το ξενοδοχείο «Άρνη» και ούτως ή άλλως χαρακτηρίζεται από γραφικότητα ομόρφυνε ακόμη πιο πολύ χάρη στην πρωτότυπη ιδέα κάποιων καταστηματαρχών.Με προσωπική τους πρωτοβουλία και έξοδα και μετά από τις απαραίτητες διαδικασίες τοποθετήθηκαν κατά μήκος του πεζόδρομου αιωρούμενες ομπρέλες διαφόρων χρωμάτων που το βράδυ φωτίζονται και έχουν εντυπωσιάσει τους περαστικούς.
Η ομπρέλα είναι ένα σύμβολο προστασίας είναι όμως και πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης.Όλοι περπατώντας στην παραλία της Θεσσαλονίκης έχουμε θαυμάσει το γλυπτό «Ομπρέλες» του Γιώργου Ζογγολόπουλου που βρίσκεται εκεί από το 1997, όταν η πόλη ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Ωστόσο,η εικόνα της Καρδίτσας παραπέμπει σε μια ιδέα που ξεκίνησε από την πόλη Águeda της Πορτογαλίας.Κάθε Ιούλιο εδώ και τρία χρόνια συνηθίζεται -ως μέρος ενός «art festival» – να κρεμιούνται εκατοντάδες ομπρέλες στους δρόμους της πόλης,δημιουργώντας παράλληλα σκιά, αλλά και ένα εντυπωσιακό θέαμα που έχει κάνει την περιοχή παγκοσμίως γνωστή...
Οι πρώτες ασφαλείς πληροφορίες για την ύπαρξη της Καρδίτσας ανάγονται στον 15ο αιώνα και προέρχονται από οθωμανικές διοικητικές πηγές. Το "Καρδίτσα" θεωρείται κατά μία εκδοχή παραφθορά του σλαβικού "Gradista", το οποίο σημαίνει "οριοθετημένος, οχυρωμένος τόπος", χωρίς όμως να εντοπίζεται διαχρονικά κάποια φρουριακή κατασκευή στην περιοχή. Κατά άλλη και επικρατέστερη εκδοχή, η ονομασία της πόλης προέρχεται από την λέξη "καρυδιά - καρυδίτσα" που με την θεσσαλική προφορά έγινε "Καρδίτσα".
Η πόλη, η οποία είναι 24η στην κατάταξη του πληθυσμού των πόλεων της Ελλάδος, φημίζεται για την πολύ καλή ρυμοτομία της, μια και είναι πεδινή, τους πολλούς πεζόδρομους και το πρώτο δίκτυο ποδηλατοδρόμων!
Ένας Σαρλό στην Καρδίτσα!Και...
"Μία ζωή με κρατάν,με κουνάν μ’ ένα σπάγγο.
Λόγια,σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο.
Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια..."
Ξεχνιέται αυτό;
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ : ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου