Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2017

ΣΙΣΗ ΣΙΑΚΑΒΑΡΑ " Νina "





Οι σκέψεις τρέχουν, χοροπηδούν, στριφογυρνούν με ταχύτητα και, αν μια σκέψη κοντοσταθεί, μπορούμε να κάνουμε λόγο και για έμπνευση. Το μάτι στέκεται σε μια εικόνα, για παράδειγμα, την παρατηρεί, την θαυμάζει και το μυαλό δημιουργεί ιστορίες, κάνει παραλληλισμούς ή ανακαλεί στη μνήμη άλλες εμπειρίες και εικόνες.
Στην φωτογραφία του Christian Vogt η Νina καλύπτει το μισό της σχεδόν σώμα με ένα κουτί. Επιλέγει να καλύψει το στήθος και το κεφάλι, ενώ το υπόλοιπο σώμα παραμένει εκτεθειμένο ολόγυμνο. Η Nina δίνει έμπνευση σε κάποιον θεατή. Γι’ αυτόν είναι η γυναίκα που διστάζει να δώσει ταυτότητα στη γύμνια της. Είναι η γυναίκα που φόρεσε το γκρίζο κουτί της και με ανοιχτές παλάμες καταδίκασε εαυτήν σε ακινησία. Μόλις σιγουρευτεί ότι είναι μόνη και κανείς δεν ταυτοποίησε τη γύμνια της, θα ξεντυθεί το κουτί της και θα φορέσει ένα νυχτικό. Θα ξαπλώσει μόνη, θα επεξεργαστεί τις ενοχές της και ύστερα θα προσπαθήσει να κοιμηθεί. Στο όνειρό της άλογα θα τρέχουν σε απέραντα λιβάδια και θα τα βλέπει ακίνητη να απομακρύνονται.
… Όταν ξημέρωσε 
φόρεσες το γκρίζο σου κουτί 
είχες μεγαλώσει
κι ήταν κοντό
άφηνε αδέσποτη τη γύμνια 
και πως να περπατήσεις.
Το μπλε φόρεμα
ακουμπούσε με λύπη
στ’ ανήμπορα μπράτσα
της πολυθρόνας. 
Ξαναβράδιασε στην ακινησία 
των απολογητικών χεριών σου
το σώμα κόπηκε σε δυο
λιπόθυμα βαρίδια
η ενοχή τα πήρε 
και τα πέταξε στο δρόμο…

Ίσως η Nina να φόρεσε το κουτί για να κάνει απλώς εντύπωση. Γενικώς θα μπορούσε να είναι μια γυναίκα ανασφαλής που της αρέσει να τραβά τα βλέμματα, επιδιδόμενη σε κάθε είδους εκκεντρικότητες.
...Ήσουν όλο εκπλήξεις 
μάζευες βεντάλιες 
κουτιά, αλεξίπτωτα 
κ’ είχες μια κερασιά στο στόμα 
πάντοτε ανθισμένη 
σ ’ άρεσε να κρέμονται οι εραστές σου
με λουλούδια πάνω απ’τα κεφάλια τους...

Ενδεχομένως η Nina να παίζει κρυφτό. Προσπαθεί να κρυφτεί αλλά πάντοτε μάταια. Μπορεί, όμως, επίτηδες ν’ αφήνει να προεξέχει κάποιο σημείο από την κρυψώνα της, προκειμένου να την βρει εύκολα ο άνδρας με τον οποίο παίζει. Όταν την βρει θα φωνάξει “σε βρήκα”, θα την αρπάξει και θα ξαπλώσουν αγκαλιά γελώντας. Ή θα της πει “φαίνεσαι, φρόντισε την άλλη φορά να κρυφτείς καλύτερα…” και θα αποχωρήσει.
… Κρυφτό, κυνηγητό 
παιχνίδια που παίζαμε μικροί 
τώρα μεγαλώσαμε 
και το δωμάτιο είναι σχετικά μικρό 
οι τοίχοι βρίσκουν ταβάνι 
και δεν μπορείς να τρέξεις 
ούτε να κρυφτείς 
σε προδίδει η κοντή πολυθρόνα 
ο στενός διάδρομος 
και ποιος τρέχει τώρα 
στους δρόμους και τα δάση. Εκπαιδευτήκαμε στη στενότητα
και συνηθίσαμε στο λίγο 
που ονειρεύεται 
όταν μεγαλώσει κάποτε 
να γίνει πολύ…

Μπορούμε να πλάσουμε πολλές ιστορίες ή ακόμη να γράψουμε και ποίηση,ορμώμενοι από τη φωτογραφία της Nina ή να συνεχίσουμε να βλέπουμε άλλες φωτογραφίες, επειδή η Nina τελικά μας αφήνει αδιάφορους.
… Και σε αυτή την περίπτωση 
τα χέρια σου ήταν άδεια 
το στόμα χωρίς γλώσσα 
τα μάτια ορφανά 
όλα άδεια 
ήσουν άδεια… 
Σίση Σιακαβάρα.









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου