Τα Λαγκάδια Αρκαδίας είναι ένα χωριό στη Γορτυνία, κτισμένο σε απότομη πλαγιά βουνού. Είναι η πατρίδα των Δεληγιανναίων, αλλά και άλλων αγωνιστών του 1821. Ονομαστοί σε όλη την Ελλάδα υπήρξαν οι Λαγκαδινοί κτίστες, με πλούσια αρχιτεκτονική παράδοση, η οποία είναι εμφανής και στο ίδιο το χωριό. Κατά την αρχαιότητα, από την περιοχή περνούσε η οδός που οδηγούσε στην Ολυμπία, όπου διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.
Υπάρχουν διάφοροι θρύλοι για την ίδρυση των Λαγκαδίων. Ένας από αυτούς αναφέρει ότι κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (αρχές 13ου αι.) οι τεχνίτες που ανέλαβαν το χτίσιμο του κάστρου της Άκοβας, κατοίκησαν τη σημερινή περιοχή των Λαγκαδίων, όπου συνέχισαν να ασκούν από γενιά σε γενιά την τέχνη του χτίστη. Η θεωρία αυτή δεν είναι γενικά αποδεκτή λόγω της σχετικά μεγάλης απόστασης των δύο τοποθεσιών.
Άλλη άποψη είναι ότι το χωριό δημιουργήθηκε πιθανότατα γύρω στο 1500 από τη συνένωση μικρών οικισμών της περιοχής με βασικότερους τους οικισμούς Κρέσπη και Δραΐνα, που βρίσκονται σήμερα εντός των ορίων του χωριού. Το χωριό (ή ένα μέρος αυτού) αναφέρεται για πρώτη ίσως φορά με το όνομα «Λαγκάδια» σε Οθωμανικό κατάστιχο του 1570, όπου φαίνεται να έχει 46 σπίτια. Στο ίδιο κατάστιχο σημειώνεται και η Δραΐνα ως ανεξάρτητος οικισμός με 44 σπίτια. Στα 1698-1699 προστίθενται οι 8 οικογένειες του γειτονικού οικισμού Αρβίτσα που ανεβάζουν τον πληθυσμό των Λαγκαδίων στα 207 άτομα κατά την απογραφή του 1700.
Στα Λαγκάδια η επανάσταση κηρύχτηκε στις 23 Μαρτίου 1821. Την 1η Απριλίου 1821 ο κοτζαμπάσης Κανέλλος Δεληγιάννης διατάσσει τη σφαγή όλων των Τούρκων Λαγκαδινών (40 οικογένειες) και την πυρπόληση του τζαμιού. Συνολικά σφαγιάστηκαν 300 άοπλοι άντρες (λίγες ημέρες νωρίτερα είχαν αφοπλιστεί), γυναίκες και παιδιά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τρομοκρατηθούν οι κάτοικοι της γύρω περιοχής που, φοβούμενοι αντίποινα, εντάχθηκαν στο πλευρό των Δεληγιανναίων, οι οποίοι είχαν πλέον πέσει στη δυσμένεια των Τούρκων και χρειάζονταν υποστήριξη
Το 1825 ο Ιμπραήμ έχοντας ανακαταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου εισέρχεται στα άδεια από κατοίκους Λαγκάδια και στήνει για μερικές μέρες το αρχηγείο του στο σπίτι των Δεληγιανναίων. Η προσφορά των Λαγκαδινών στον αγώνα του 1821 ήταν μεγάλη.
Η μετόπη πάνω από την πόρτα στον ιερό ναό Ταξιαρχών μας λέει ότι έχει χτιστεί το 1808.
Το πανέμορφο ρολόι των Λαγκαδιων....Μόνο που δεν λειτουργεί!
Μετά την απελευθέρωση, οι Λαγκαδινοί επιδίδονται σχεδόν αποκλειστικά στο επάγγελμα του χτίστη, οργώνοντας όλη την Πελοπόννησο σε ομάδες (μπουλούκια) κατασκευάζοντας σπίτια, γεφύρια, σχολεία, βρύσες και εκκλησίες. Η φήμη τους εξαπλώνεται γρήγορα και γίνονται πλέον περιζήτητοι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια περίοδο μεγάλης ευημερίας. Τα Λαγκάδια γίνονται η μεγαλύτερη πόλη της Αρκαδίας μετά την Τρίπολη με πληθυσμό σχεδόν 7.000 κατοίκους τη δεκαετία του 1890.
Στα τέλη όμως του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, μεγάλο μέρος του πληθυσμού αναγκάζεται να μεταναστεύσει αναζητώντας καλύτερη τύχη κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλοί ακόμα φεύγουν μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για την Αθήνα. Αποτέλεσμα της εξωτερικής και εσωτερικής μετανάστευσης είναι η πληθυσμιακή συρρίκνωση των Λαγκαδίων που σήμερα αριθμούν 700 περίπου κατοίκους εκ των οποίων ελάχιστοι είναι μόνιμοι
Εκτός από το τοπίο, τα τρεχούμενα νερά, τις παραδοσιακές βρύσες και τα γεφύρια, σημαντικά αξιοθέατα στα Λαγκάδια αποτελούν οι ναοί των Ταξιαρχών και του Τίμιου Προδρόμου. Χτίστηκαν και οι δύο το 1808 σε διάστημα 40 ημερών λόγω χρονικού περιορισμού που έθεσαν οι Τούρκοι. Διατηρείται επίσης και το σπίτι των Παπαγιαννόπουλων.
Μαγαζιά γουστόζικα και περιποιημένα,καλές τιμές,αλλά κόσμος πουθενά..
Το χωριό βρίσκεται 65 χλμ. ΒΔ. της Τρίπολης και 80 χλμ Α. του Πύργου. Είναι κτισμένο σε πλαγιά κλίσης 70 μοιρών και σε υψόμετρο 980 μέτρων και διατρέχεται από τρία ρέματα. Το χωριό ορίζεται από τον εθνικό δρόμο στον Πάνω και στον Κάτω Μαχαλά. Ο Κάτω Μαχαλάς είναι μία ρεματιά, στην οποία κυλά το Λαγκαδιανό ποτάμι, ή Τουθόα κατά τον Παυσανία, που αποτελεί παραπόταμο του Λάδωνα.
Ρυάκια που κατεβαίνουν στην Τουθόα,τον παραπόταμο του Λάδωνα!
Το παραδοσιακό χωριό Λαγκάδια Αρκαδίας, είναι ένας τόπος ξεχωριστός, γεμάτος φυσικό πλούτο και σπάνια αξιοθέατα, που συνδυάζει ανυπέρβλητη φυσική ομορφιά, με εξαιρετικές υπηρεσίες διαμονής, φαγητού και διασκέδασης.
Κτισμένα σε μια απότομη πλαγιά του Μαινάλου, μέσα σε πλούσια βλάστηση, τα Λαγκάδια μοιάζουν να κρέμονται πάνω από το άγριο φαράγγι που σχηματίζει ο ποταμός Τουθόα.
Βρίσκονται στο κέντρο περίπου και προς τα βόρεια της Πελοποννήσου, πάνω στην Εθνική Οδό Τρίπολης-Πύργου ( http://bit.ly/vo5RPs ) και απέχουν 66 χιλ. από την Τρίπολη και 78 χιλ. από τον Πύργο.
Το «κρεμαστό χωριό της Πελοποννήσου», όπως αποκαλείται από παλιά, είναι ένα φυσικό και αρχιτεκτονικό αριστούργημα, με εκπληκτικά πέτρινα αρχοντικά και καλντερίμια, σκεπαστές αυλές και σκαλιστές εξώπορτες, πελεκητές καμάρες και παλιές εκκλησίες, ελικοειδή πέτρινα μονοπάτια και σκαλιά, τοξωτά γεφύρια, νεροτριβές και νερόμυλους.
Ένας φιδογυριστός δρόμος ακολουθεί τους εντυπωσιακούς σχηματισμούς του τοπίου και οδηγεί στην καρδιά του πετρόχτιστου χωριού, που στόλισαν με τα έργα τους οι περίφημοι Λαγκαδινοί χτίστες, αρχιτέκτονες και μάστορες της πέτρας. Μετά την απελευθέρωση, οι κάτοικοι του χωριού επιδόθηκαν σχεδόν αποκλειστικά στο επάγγελμα του χτίστη σε όλη την Πελοπόννησο, κατασκευάζοντας σπίτια, γεφύρια, σχολεία, βρύσες και εκκλησίες. Η φήμη τους εξαπλώθηκε γρήγορα και έγιναν πλέον περιζήτητοι, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει μια περίοδος μεγάλης ευημερίας και τα Λαγκάδια να γίνουν η μεγαλύτερη πόλη της Αρκαδίας μετά την Τρίπολη με πληθυσμό σχεδόν 7.000 κατοίκους τη δεκαετία του 1890.
 |
Ο κεντρικός δρόμος διασχίζει τα Λαγκάδια σε υψόμετρο περίπου 800 μέτρων, τα κτίρια όμως απλώνονται εκατέρωθεν του δρόμου, από το υψόμετρο των 500 μέτρων στον κάτω μαχαλά έως τα 1000 μέτρα στον πάνω μαχαλά. Έτσι, το χωριό απλώνεται αμφιθεατρικά, δημιουργώντας μια εντυπωσιακή εικόνα
Η Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων στον Κάτω Μαχαλά των Λαγκαδίων, κτισμένη το 1853
Πέρα όμως την ομορφιά και την ιστορία τους, τα Λαγκάδια είναι και ένας σύγχρονος προορισμός διακοπών με οργανωμένες τουριστικές υποδομές, εξαιρετικό φαγητό και άφθονες επιλογές διασκέδασης και δραστηριοτήτων. Η κεντρική πλατεία του χωριού με τα αιωνόβια πλατάνια, είναι γεμάτη ζωή και πλαισιώνεται από καφενεία, εστιατόρια και μαγαζιά με είδη λαϊκής τέχνης και τοπικά προϊόντα.
Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το ιστορικό σπίτι των Δεληγιάννηδων στην πάνω γειτονιά του οικισμού, με κειμήλια και σπάνια αντικείμενα της οικογένειας των προεστών Δελληγιάννηδων και τον Ιερό Ναό Ταξιαρχών, τη μητρόπολη των Λαγκαδίων στην πλατεία ηρώων, με το υπέροχο, πετρόκτιστο και το κωδωνοστάσι με το επιβλητικό ρολόι του 1910. Τέλος, από το εκκλησάκι της Παναγίας του Γούναρη (1862) στον πάνω μαχαλά, μπορεί κανείς να απολαύσει θέα μέχρι και το Ιόνιο.
Αρχοντικά, εκκλησίες, ερείπια παλιών οχυρώσεων, βρύσες, γεφύρια, εξωκλήσια, τα ερείπια του γειτονικού κάστρου της Άκοβας, αξίζουν να τα επισκεφθεί κανείς και να ανακαλύψει την αύρα της ιστορίας τους, ενώ οι τοπικές γιορτές και τα παραδοσιακά έθιμα αποτελούν άλλον έναν πολύ ενδιαφέροντα λόγο για μια επίσκεψη στα Λαγκάδια.
Ιδανική εκδρομή κοντά στο χωριό είναι το υπέροχο ελατόδασος του Μαινάλου και το ανακαινισμένο χιονοδρομικό κέντρο που καλύπτει όλες τις απαιτήσεις για ιδανικές χειμερινές αποδράσεις.
Πανέμορφα τοπία, τρεχούμενα νερά, δάση με έλατα, μοναδικές διαδρομές και περίπατοι, σε συνδυασμό με το ιδανικό κλίμα, συνθέτουν ένα εντυπωσιακό σκηνικό.
Τα Λαγκάδια απέχουν από την Αθήνα 215 χλμ. Από την εθνική οδό Αθηνών-Κορίνθου με κατεύθυνση προς την Τρίπολη στρίβετε δεξιά προς Βυτίνα. Μετά τα διόδια της Νεστάνης και τη σήραγγα του Αρτεμισίου, ξανά δεξιά προς Λεβίδι. Μετά το Λεβίδι, θα φτάσετε στην Βυτίνα ενώ αν προχωρήσετε θα φτάσετε σε μια διακλάδωση που οδηγεί δεξιά προς Λαγκάδια.
Ο ναός των Ταξιαρχών στα Λαγκάδια..
Το πέρασμα της γέφυρας για τα Λαγκάδια! από κάτω ο παραπόταμος από τις πηγές του Λούσιου!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ :ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου