ΜΑΡΙΝΑ ΣΟΛΔΑΤΟΥ - ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΤΟΥΤΗ ΤΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ

Φωτογραφία: Julia Margaret Cameron

Την ώρα ετούτη του τσαγιού
με τ' άρωμα του λεμονανθού
ο πόλεμός μου άνθισε...

Οι σφαίρες μου ονειρεύτηκαν
θροΐσματα φουστανιών επί σκηνής,
τρίξιμο βημάτων στο ξύλινο σανίδι,
χειροφιλήματα στα λευκά γάντια
με τα κόκκινα τριαντάφυλλα
κι ένα χειροκρότημα του μοναδικού μου θεατή,
του γλάρου...

Ξέρετε, το δένδρο το 'καμα σκηνή...
Έπειτα η πλατεία μου πάντα του θεάτρου ήταν
κι ο λόγος μου ανήμπορος και μόνος...

Ο πόλεμός μας συνεχίζεται,
όσο ο γλάρος κείται παγωμένος...

Γιατί εγώ, να ξέρετε, δεν πιστεύω στα βαλσαμωμένα,
μόνον στα ζωντανά
κι αυτά πάντα πολεμάνε...

Σειρά μου να γελάσω, έτσι ορθά και κοφτά,
όπως ο λόγος σας, ο θεατρικός σας...

Σε καλό σας, αν και δεν το βλέπω για πολύ..

''Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ" Μαρίνα Σολδάτου
** ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ**