ΦΙΛΙΩ ΚΑΡΑΜΙΧΑΛΗ " ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ "

Παιδι μιας ξεχασμενης Πατριδας,
αυτης της χαμενης Ατλαντιδας,
νιωθει κουρασμενος και ξεριζωμενος,
καθολα ξενος....

Τουχουν δωσει για πατριδα,
μια καρδια και την ελπιδα,
νιωθει ξεχασμενος και αποκαρδιωμενος,
χανει την ελπιδα,χανει την πατριδα
πνιγεται μες τον καημο ,
της λησμονιας και της απανεμιας....

Δωστου μιαν ελπιδα,μια χαμενη Ατλαντιδα,
καντον να γυρισει,να ελπισει...
ειναι νεος και γενναιος
καντον να παλεψει,να δουλεψει
και να προοδευσει....

Θελει να γυρισει και να εξοικονομησει,
ολη την ελπιδα της Χαμενης Ατλαντιδας....
ειναι ο προρισμος και αυτοδιορισμος,
δρομος και πορεια μιας ολοκληρης θητειας,
πουχουν ενα οδηγο,,,,,,την καρδια και το μυαλο.
<για ολους τους μεταναστες της πατριδας μας>