ΒΑΡΒΑΡΑ ΚΑΤΣΙΑΝΟΥ " Όνειρο ήτανε "

Στης νύχτας τα σκοτάδια
μια χαραυγή γεννήθηκε
χαμογελώντας ντύθηκε
με χρώματα πελάγια.

Στα βαθυπράσινα νερά
χίλιες χρυσές αχτίδες
άλλη φορά δεν είδες
παρόμοια ομορφιά!

Τα νυχτοπούλια μάλωσε
μην μας τρομάζουν τα όνειρα
με τα όνειρά μας λάφυρα
έναν ουρανό εστόλισε.

Στον άνεμο εμήνυσε
γλυκόηχο θρόϊσμα απαλό
και χνώτο οικείο απαλό
στο μάγουλο απόθεσε.

Μην δυναμώσεις και χαθεί
αυτή η μαγεία αγέρι
αντάμωμα, νυχτέρι
και ποιός ν΄αντισταθεί!

Πέρα απ΄τα σύνορα του νου
φαντάζουν όλα αληθινά!
Αλαργινά τοπία,δειλινά
παραμυθένιου συνειρμού!

Σαν μια φωνή κάπου στο βάθος
κάποιος σου λέει να σηκωθείς.
Μα να ξυπνήσεις μην βιαστείς.
Ονείρου ήτανε οίστρος πλάνος!

Το λίκνο σου γλάρος μεσοπέλεγα
νανούρισμα και αποκοιμήθηκες
για κάποιο αστρόνειρο σαλπάρησες
φιλί σε ματόκλαδα ανέφελα!

Βαρβάρα Κατσιάνου