Συγκεντρώνω τις έννοιες μου σε δωμάτιο σκοτεινό
ελάχιστο φως διαπερνά τις σκεβρωμένες γρίλιες
δώρο από τα χτυπήματα των άγριων καιρών εδώ και χρόνια.
Χαμένος σε σκέψεις που δε συμβαδίζουν
με τις κοινότυπες υλιστικές αγωνίες
μιας κοινωνίας που αργοπεθαίνει
έχοντας σαν μόνη έννοια το χρήμα
και την αναρρίχηση της με κάθε τρόπο
στη λεγόμενη ελίτ.
Στην άρχουσα τάξη μιας ζούγκλας όπου
ο δυνατός θα φάει τον αδύνατο
για να γίνει αποδεκτός στο συνάφι των "επιφανών"...
Παράλληλοι κόσμοι η ζούγκλα
και ο δικός μου σκοτεινός κόσμος
που δε συναντήθηκαν ποτέ
γιατί απ'τις σκεβρωμένες γρίλιες
χωράει μόνο μια στάλα φως που εξημερώνει
και όχι το χρήμα που αγριεύει τις καρδιές
και τέλος τις νεκρώνει...
Ελάχιστο φως που κάθε λεπτό μεταφέρεται
απ'άκρη, σ'ακρη με μόνη έννοια
να μη συμβιβαστεί
με την υλιστική ματαιοδοξία
των "επιφανών" της ζούγκλας
που κατατρώνε το κάθετι
ακόμα και τα σπλάχνα τους,
για να αναρριχηθούν...
όπως παλιά οι πίθηκοι...
πια τελικά η διαφορά τους;
Carpe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου