ΜΑΡΙΝΑ ΣΟΛΔΑΤΟΥ - ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ

Πηγή φωτογραφίας:Julia Margaret Cameron

Μάζεψα τα παιδιά κάτω απ' το δένδρο,
κατά προτίμησιν τα κορίτσια...

-Αφόρητη η ζέστη σήμερα, δεν βρίσκετε, κύριε;-

Έπρεπε να τα εκπαιδεύσω ν' αντέχουν τον πόνο...
Η προετοιμασία για τον πόλεμο
οφείλει να 'ναι όπως ακριβώς
το βλέμμα του έρωτα στην εφηβεία...

Τρομαγμένο με μιάν γλύκα επίδοξης νίκης,
με μιάν αύρα μελλοθανάτου αγίου...

Αχ, έτσι πέρασαν οι ώρες,
με διηγήσεις, αλήθειες κι έναν όμηρο αναστεναγμό
που 'δέσαν στα καπέλα τους
σαν αμαρτία που συγχωρέθηκε το δειλινό...

Ο γλάρος κούνησε λίγο την φτερούγα,
το τσίνορο σαν το κλαδί του βασιλικού
και μοσχομύρισε θάλασσα,
πελάγη κι ηλιοκαμένες πέτρες...

Τ' αγόρια τα 'στειλα κι έστησαν παρατηρητήριο,
σας είδαν που σέρνατε το βήμα
και κρυβόσασταν στις καμάρες
με την πλάτη στον τοίχο...

Αχ, πτωχέ μου βιβλιοπώλη,
ποτέ σας δεν λογαριάσατε το κρυφτό...

Ένα, δύο, τρία...
Μετρήστε ως το δέκα,
εγώ και τα παιδιά ερχόμαστε...

Πτωχέ μου βιβλιοπώλη...

''Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ" Μαρίνα Σολδάτου
** ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ**