ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΖΑΡΑΝΗΣ ΕΥΔΑΙΜΩΝ - ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΘΟΣ….

Καθώς μια – μια κατρακυλούν οι ώρες και σωριάζονται εμπρός μου ίδιες πέτρες βουβές, άχρωμες και σκληρές σ’ αυτό το αδιάκοπο τικ- τακ του ρολογιού που αποχαιρετά τον χρόνο έτοιμες να χαθούν στο χάος της σκέψης! Το χλωμό φως των αστεριών τρεμοπαίζει στην αφέγγαρη νυχτιά προσπαθώντας να φωτίσει τα σκοτάδια του νου! Ενώ προσπαθώ να συνταιριάσω το αύριο που θα γίνει σήμερα μετά χθες σβήνοντας στο βάθος της θύμησης για ν’ απαλύνει τρυφερά τα γεγονότα που χαράχθηκαν στην μνήμη ερωτήματα τριγυρνούν στο νου! Τι ήμουν χθες; Ένα λάθος που θέλησε να διορθωθεί! Τι είμαι σήμερα; Ένα λάθος που πίστεψε ότι διορθώθηκε! Τι θα είμαι αύριο; Ένα απόλυτο λάθος που χάνεται στη λήθη! Μα… έτσι ίσως είναι καλύτερα! «Ευδαίμων Συριανός»