ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ" Μια ωδή για κείνον "

Πίνακας -  Μαρία Ορφανουδάκη

πηγή φωτογραφίας 

Σα να σε βλέπω.
Αδάμαστα
να κατακτάς την
πελαγίσια μου μοίρα,
τα μαγεμένα μου σπήλαια
να τα περπατάς
και στους λαβύρινθους μου
να μπαίνεις,
αβασίλευτη μέρα μου εσύ,
αταξίδευτη πολιτεία μου,
πόσο στοργικά να σου πω
την αγάπη μου........
Ήταν ένα κάστρο
με πολεμίστρες
το άνθος μου,
ήταν η πηγή σου με
ατελεύτητο έρωτα
που έσταξε μονάχα
για μένα,
κι αν από αγκαλιά
πλημμυρίσαμε,
κι αν από Θεό
δε γνωρίσαμε,
ζήσαμε κι όμως
το υπερβατικό μας
θεϊκό λυρικό,
αλύτρωτη η ώρα
που σμίγουμε,
αθάνατη η νύχτα
που μας κοιμίζει,
έλα αγάπη μου
και πλατιάζω στον ώμο σου,
ασύνορο κράτος σε ομηρία
που αφοπλίζεται
στα εδάφη σου,
έλα ζωή μου
και εξανεμίζομαι πλάι σου,
αγέρας ασύννεφος
που σπαράζει ασύναχτους
πόθους,
έλα αγάπη μου,
εσύ που σαν σπόρος
μου δίνεσαι,
έλα και φύτεψε με
στο χώμα σου
σαν περικοκλάδα
των γενεών.
Να βολέψω τα ως χτες
αβόλευτα εντός σου,
να γυρέψω
τα αιώνια χέρια σου,
να γενείς
κολυμπήθρα που θα με
βουλιάζει ιερά......................

ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ