ΑΡΣΙΝΟΗ ΒΗΤΑ " Ένα μυστικό "

Κατηφορίζει κι αυτό το καλοκαίρι. Παίρνει μαζί του διακοπές,βροχές, πυρκαγιές, αμετάκλητους αποχωρισμούς σπουδαίων ανθρώπων, μια ανεπαίσθητη συννεφιά στα πρόσωπα ακόμα κι όταν μεταλάβαιναν την απέραντη αγκαλιά του πιο όμορφου γαλάζιου της θάλασσας. Λες κι ο νους επικεντρωνόταν αλλού,μακριά, δεν άγγιζε την καρδιά, δεν την άφηνε να νιώσει, να γευτεί, να θαυμάσει, να αγαλλιάσει, να ευχαριστηθεί. Λες κι η Ελλάδα ζει σε εναν χειμώνα κι ας έχει αυτό το θαυμαστό αξιοζήλευτο καλοκαίρι. Κι αναζητά κάτι... λίγο έξω, λίγο πιο κει, αυτό που δεν έχει, αυτό που ίσως θα μπορούσε να έχει. Δεν ήταν απληστία, όχι! και δεν ήταν και αγνωμοσύνη. Αδυναμία να το συναντήσουμε θαρρώ.Σαν να το θέλαμε αλλιώς. Με λιγότερες έγνοιες κι άγχη για το εγγύς μέλλον.

Ο ήλιος κάθε μέρα έλαμπε κι η εμπειρίκια ζέστη καθήλωνε τα μέλη σε μιαν ακινησία. Πανσέληνοι ήρθαν κι έφυγαν, οι ευχές μας στον αέρα καθώς οι περσείδες πλημμύριζαν τον ουρανό. Μια κλεφτή ματιά μας έπεφτε σε ονειρεμένα νησιά με κόσμο που γελούσε, έπινε ποτά ,συμμετείχε σε συναυλίες σαν να ήθελε να ξορκίσει ένα κακό. Έλειπε η ουσία. Η πραγματική χαρά σε ένα τραπέζι κάτω από τον ίσκιο της κληματαριάς με αγαπημένα πρόσωπα με την πληρότητα του συνευρίσκεσθαι. Στην κάψα του μεσημεριού με τους αδιάκοπους λαρυγγισμούς των τζιτζικιών ή στην ησυχία της νύχτας όπου ακουγόταν μόνο το ρυθμικό πηγαινέλα του κύματος στην αμμουδιά. Έλειπε η όρεξη να σηκωθούμε, να χορέψουμε ένα συρτάκι γιατί το θέλαμε πολύ, γιατί τα πόδια και η ψυχή μας παρασύρθηκε από το ρυθμό του καλλικέλαδου μπουζουκιού. Να ξενυχτήσουμε για να προλάβουμε το πρώτο φως της αυγής ατενίζοντας τον ερχομό της νέας μέρας. Να καταλάβουμε πως είναι το δώρο μας που μας προσφέρεται δωρεάν να το χαρούμε. Κι έπειτα να σκύψουμε να δώσουμε ένα φιλί στον αγαπημένο μας που είναι εκεί δίπλα μας παρών και πορεύεται μαζί μας. Να γευθούμε ένα κομμάτι καρπούζι δροσερό , να μοιραστούμε ένα καρβέλι φρεσκοζυμωμένο ψωμί, να χαιρετήσουμε έναν άγνωστο χαμογελώντας , να ευχηθούμε καλημέρα, κι ας μην την πάρουμε πίσω.

Κατηφορίζει το καλοκαίρι. Ακούγονται από μακριά τα βαριά βήματα του χειμώνα μα ένα μυστικό θέλω να σου πω. Ό,τι και να είναι εσύ κράτησε στο πιο όμορφο μέρος της ψυχής το δικό σου καλοκαίρι που έχει μέσα δύναμη να φωτίζει, χαρά να μοιράζεται, αγάπη να δίνει, και τη σοφία πως κάθε εποχή είναι εδώ για να τη ζήσεις ,να δημιουργήσεις, να τη χαρείς γιατί είναι η δική σου ζωή.ΜΟΝΟ δική σου!