ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ "Δριμάρης"

Θυμάμαι;
Περίμενα τον Αύγουστο να ‘ρθει!
‘’θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό’’
Μάταια κυλούσαν μέρες… Δεν ήρθε!
Δε γύρισε ποτέ πια!
Κι εγώ ακόμα περιμένω κείνο τον Δριμάρη,
που δεν ζήσαμε…
Θυμάμαι;
Κάπου κει, μέσα στα γυρίσματα του χρόνου,
χάθηκε η αλήθεια!
Κι εγώ εξαπάτησα τον εαυτό μου…
ήταν τόσο βολικός!
Τον κάρφωσα στον Καύκασο…
Κι αυτός σ’ ένα κλουβί λιοντάρι λαβωμένο…
είδε το θάμα ενός Μαγιού…
το όνειρο χαμένο…
Να τελειώσω ήτανε… δεν το πέτυχα!
Για λίγο ένοιωσα το μούδιασμα του θάνατου…
το τέλος…
Δεν είχα κότσια… το παραδέχομαι!
Το ρόδο τ’ άλικο στο δρόμο πεταμένο…
Το βρήκα και το φόρεσα κατάσαρκα…
Έτσι για να θυμάμαι…
Θυμάμαι;

Άγγελος

η φωτό ευγενική παραχώρηση της Maria Lekkakou