Αναζητούσε το λευκό
Απελπισμένα
Στ’ αφράτα σύννεφα
που δε δακρύζουν
Στων κυμάτων τον αφρό
που ξεθυμαίνει
Στα μεταξωτά στιλπνά
της σελήνης
Μάταια!
Αναζητούσε το λευκό
Απελπισμένα
Η νύχτα άπλωσε τις ρίζες της
κι υψώθηκε
ως του νου την άκρη
Σήκωσε το βλέμμα
κι έφτασε τ’ αστέρια
Άπλωσε τα χέρια
κι εκείνα πέφταν
ένα-ένα
Τ’ ακούμπησε
στου γιασεμιού τις άκρες
κι άνθισαν
Μήνας ευχών
και αστεριών
Μήνας θαυμάτων!
Ανάσανε βαθιά
τα άσπρα άνθη
και τ’ άρωμα του γιασεμιού
γέμισε την καρδιά της
Σοφία Δ. Νινιού
Φωτογραφία - Σοφία Δ. Νινιού
Γέμισες λευκό τα όνειρά μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή