για τις γυναίκες σαν κι εμένα
Περνάω ώρες πολλές εκεί
Ανοιγοκλείνοντας ντουλάπια
Στρώνοντας και ξεστρώνοντας τραπέζι
Παλεύοντας με τρίφτες και μαχαίρια
Στους αχνούς του νερού που κοχλάζει
Στις μυρωδιές που ξεφεύγουν
από τα βάζα των μπαχαρικών
Στα ψιλοκομμένα μυρωδικά και τα βοτάνια
ανιχνεύω καθημερινά τον εαυτό μου
Δηλώνω την αγάπη μου
σ' όσους νοιάζομαι
ταΐζοντάς τους με φροντίδα
Όταν η μέρα δίνει τη θέση της
στην ησυχία της νύχτας
αφουγκράζομαι την αιωνιότητα
να σκουπίζει τα πόδια της στο
χαλάκι της εισόδου και να
χτυπάει το κουδούνι
Ντίνα Ζαγάρη 16/8/2016
(Φωτό J. Yerka)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου