ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΟΥΡΟΣ "Τελευταία πράξη;"

Τα Άγια των Αγίων τοις μυστηρίοις
πολιορκούνται ξεχασμένα σε Άγια Τράπεζα
που έγινε τραπέζι πενιχρό
μπροστά στα μπαγιατεμένα τού κόσμου τούτου.
Πυροδοτούν νεφέλες ύπουλες,
αδιέξοδες και κενές από τη σοφία τού Θαβώρ
που κάποτε αποκαλύφθηκε.

Όπου θέλει πνεί το Πνεύμα το Άγιον,
όχι ως πνεύμα επουράνιο αλλά εδαφιαίο.
Πνοή ζωής και ευχάριστης ευωδίας.

Λένε πως αν κάνεις για λίγο ησυχία
θα ακούσεις στον τοίχο να αντικρούει η ηχώ αρχαγγέλων
την κρούστα επιχειρημάτων προσώπων που δεν αγωνίζονται
να σωπαίνουν όταν πρέπει.
Δεν θέλουν ίσως τ’ αφτιά τους
να το παραδεχθούν το “Κύριε ελέησον”
που λες και περιμένεις αυτό που ήδη έγινε.
Που είναι βαμμένο άφθαρτα
στον χρόνο σε τοίχους που δακρύζουν από υγρασία
και λησμονιά άγνοιας.

Το απεδέχθησαν απ’ ό,τι φαίνεται ως ιστορικό απότοκο
ιστορικής κατά κόκκινης αιμορραγίας
κι όχι ως κληρονομιά ζωής ποθητής.
Το πίστεψαν ως κτήμα αλλοδαπών·
όχι μετανοημένης ευκαιρίας.

Αυτά μόνον στα ράφια αρχείου θα τα ψάξεις:
“Πράξις πρώτη:
Κτηματολόγιον πράξῃ ἀπραγίας τῇ 29ῃ Μαΐου 1453.
Πράξις δευτέρα:
Συνέχεια μεσιτείας κτήματος ἀρχῆς δολίας χρησικτησίας τῇ 10ῃ Ἰουλίου 2020.
Ὁ ὑπογράφων: ἐγωπαθής δῆθεν ἡγέτης ἀκέφαλος.”

«Τελευταία πράξη;»
Κάποιος φωνάζει από το βάθος τού ναού και περιμένει μιαν απάντηση…

«Συγγνώμη δεν άκουσα. Η υπογραφή τίνος είπατε να σημειώσω;»

Σάββατο, 11η Ιουλίου 2020,
Βασίλειος Δούρος