ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ "ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΥΝΘΟΥ"

Πάντα ο ίδιος τόπος παραμένει
παρά τις αλλαγές του,
όταν οι άνθρωποι είναι ευνοημένοι.

Τις γειτονιές της να θαυμάζεις,
καθώς στην Αμάρυνθο πλησιάζεις.

Στα προσφυγικά σοκάκια
του Συνοικισμού,
φερμένα από πατρίδες του ξεριζωμού.

Στου Καράμπαμπα, το λόφο όποιος ανέβει,
μια μαγευτική εικόνα του κάμπου τον γοητεύει.

Στου Άδη το καφενείο το παραδοσιακόν
ακόμα υπάρχει η παλιά ρεκλάμα
‘‘ Ιαματικόν’’.

Στα Παλιχώρια όταν θα ανέβεις
θα κοιτάς τη θέα
και θα λες Παναγιά μου τι ωραία.

Παρέκει θα συναντήσεις ερείπια ναού
της Αμαρυνθίας Αρτέμιδος
αρχαιοελληνικού.

Στο μοναστήρι του Άγιου Νικόλα άμα ανέβεις,
τον Ευβοϊκό κόλπο
αχόρταγα θα αγναντεύεις.

Στη Βαθειά Μεριά, στην όμορφη παραλία
της θάλασσας απολαμβάνεις
τα μεγαλεία.

Λίγο πιο πέρα στην Κονιζερή
τώρα τελευταία έγινε πιάτσα
για ουζερί.

Στο Κουκάκι θα συναντήσεις το αρχαίο πηγάδι
που εκεί παλιά ξεδίψαγε κάθε κοπάδι.

Στου Γουμένου παλιά που ήταν το καμίνι,
τίποτε πια δεν έχει απομείνει.

Στη Σκοτεινή, την παλιά τη χασαποταβέρνα
ο δρόμος σε τραβά κρασοπατέρες θα βρεις
να σου πουν, καλώς τον, τώρα κέρνα.

Στην παραλία τα μαγαζιά, κάθε βραδιά γεμίζει,
όλο το ανθρώπινο λεφούσι,
που το ρίχνει στο τσιμπούσι.

Στην Πλατεία πάντα υπάρχει μεγάλη πελατεία.
Που είσαι πατέρα μου να πεις,
βρε πως έγινε η πατρίδα μου να δεις!

Καθώς κοιτάς, ο κόσμος όλο πληθαίνει
σεργιανά στην παραλία και ανασαίνει.

Αυτή είναι η ομορφιά της Αμαρύνθου
μεγαλύτερη από αυτή του Ευρίπου.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ

Φωτογραφία : Γιάννης Κοκκάλας