Ξυπόλητο απομακρύνεσαι
Αναριγούν οι αμαρυλλίδες
στην αύρα
του αποχωρισμού
Στάζουν αλμύρα
οι αναμνήσεις
στα βότσαλα
Ένα τελευταίο χάδι
στο μάγουλο
του ήλιου
Οι λύπες κρεμασμένες
στα αρμυρίκια
Εμείς θα περιμένουμε…
Θα κρυφοκοιτάζουμε
την αμφιλύκη
κάτω από ψάθινα καπέλα
Στο τεφτέρι του χρόνου
θα αθροίζουμε
τις ανάσες μας
Υποσχέσεις θα σκαλίζουμε
ακρόπρωρα
Και τα πανιά βαμμένα
με πορφύρα
για την επόμενη Ιθάκη
Με τόση θάλασσα μέσα μας
πώς να σταθούμε ακίνητοι…
H φωτογραφία είναι από https://www.fabiostudios.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου