Μέρες Αυγούστου
διπλωμένες υποσχέσεις
στο μαντήλι του αποχαιρετισμού
αχρείαστες περιμένετε.
Είναι κι ο έρωτας ζεστός
στεγνώνουνε τα μάτια.
Μέρες διψασμένες
με αφίλητα χείλη
στραγγισμένες αναμνήσεις κερνάτε.
Μέρες ανέφελες
καθισμένες στις σκιές των δέντρων
παλιές αγάπες θάβετε στις ρίζες,
στα φύλλα κρεμάτε
τους όρκους που προδώσατε.
Μέρες ακύμαντες,
αδέσποτες τριγυρίζετε
στα σοκάκια της λήθης,
κρυφτό με το άχρονο.
Νύχτες Αυγούστου,
αυτόχειρες Περσίδες
απαρνιέστε το φως,
νύχτες απύθμενες
παραβγαίνετε στο κολύμπι
με ντροπαλές Νηρηίδες.
Νύμφες έφηβες
ξεδιψάτε στην πηγή της γνώσης,
κρύβεστε στο δέντρο της συγχώρεσης
τη φωνή σας ακονίζετε
στο φύσημα του ανέμου.
Κλέβετε την ηχώ των πουλιών
στολίδι στα τραγούδια σας.
Τα νερά των ποταμών βάφετε
με το χρώμα των ματιών σας
το άρωμα των λουλουδιών
με τα φιλιά σας ανασταίνετε.
Ώρες Αυγούστου
ερωτιδείς Μαινάδες
ανεβαίνετε τη σκάλα του χρόνου
φορτωμένες τα λεπτά της ζωής
κεχριμπαρένιες χάντρες
στο κομπολόι της μοίρας
συνωστίζεστε βιαστικά.
Άρρυθμο καρδιοχτύπι
πότε βιαστικό
πότε ράθυμο
ποτέ μονότονο
για να μην αντιγράφεται.
Ώρες μοιραίες του Αυγούστου
ξεχρεώνω ένα ένα τα λεπτά σας
στο φθινοπωρινό ξημέρωμα.
Ώρες τελευταίες του Αυγούστου
κρύψτε μια στάλα καλοκαίρι
στο βλέμμα του μικρού Σεπτέμβρη.
Μαρία Βίτσα - Σουλιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου