ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗ -ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Δεν ξέρω να σου πω 

Ρωτάς πού κατοικούν όσοι ξεχάσαμε 

ποιοι ουρανοί τη θλίψη τους σκεπάζουν

 οι μάχες αν μας πόνεσαν που χάσαμε 

οι πρώτες μας αγάπες πού χαράζουν. 

Ρωτάς αν το δικαίωμα μας δόθηκε 

ν' αφήσουμε τα ίχνη μας στ' αστέρια 

η προσδοκία μας γιατί δεν ευοδώθηκε 

και τ' άδεια μας κοιτάμε τώρα χέρια.

Δεν ξέρω να σου πω για όσα με ρώτησες 

τη μοίρα ποιος ορίζει και το χρόνο 

μεθώ με το κρασί που δεν με πότισες 

και στις κραυγές του κόσμου σ' ανταμώνω...

Ο χρόνος επιστρέφει νικητής

Καθώς ο χρόνος επιστρέφει νικητής 

αναμοχλεύει τα χαμένα και τις λύπες 

υγρά τα μάτια, κατακόκκινες τουλίπες 

σε ποιον θεό άξιζε να θυσιαστείς; 

Μικρά συμβάντα ξεχασμένα στο ντουλάπι 

δυο καλώς όρισες και μια ζεστή αγκαλιά 

κύμα με γνώρισες σε μιαν ακρογιαλιά 

χωρίς ντροπή να σου μαθαίνω την αγάπη. 

Πίσω σε φέρνουνε του κόσμου οι φωνές 

σε μια στιγμή μου έχεις μείνει χρόνια χίλια 

πάνω σε μνήμες περπατάς και σε κοχύλια 

σ' έρημους δρόμους και σε ώρες αδειανές.

Φωτογραφίες  : Κατερίνα Καλαϊτζάκη