ΓΙΩΡΓΗΣ ΒΡΕΝΤΖΟΣ - ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Σμιλεύω την ψυχή μου με το λόγο του Θεού

και στη ροή του χρόνου αποκοιμιέμαι 

για να ξυπνήσω απάνω στη βοή του κεραυνού 

μα πάλι από τη λήθη ξεγελιέμαι. 

Εικόνες ευλογίας με μια πύρινη γραφή 

του παραδείσου πρόγευση σου δίνουν 

και γεύεσαι το άπιαστο και το ονειρικό 

εκεί που οι λέξεις χάνονται και σβήνουν.

 Ανατολή μου δώσε στους ανθρώπους τα κλειδιά 

και πάρε με γι' αντάλλαγμα εμένα 

να ξεκλειδωσουν και να σπάσουν τα βαριά δεσμά 

έτσι να εκπληρωθούνε τα γραμμένα.... 

Γ.Β

Ατενίζοντας την ομορφιά της απόλυτης απλότητας 

μέσα σε ένα στιγμιαίο και απροσδόκητο 

φτερούγισμα του νου προς το όλον, 

κατάλαβα πως εγώ εμποδίζω το φως 

να εισέλθει μέσα μου. 

Η παγκόσμια αρμονία είναι κομμάτι μου 

κι ο εαυτός μου δικό της. 

Δεν είναι οι φόβοι μου αληθινοί 

ούτε και οι σκέψεις μου είμαι εγώ. 

Ακούω την αμφιβολία να με απειλεί 

ότι όλα είναι μάταια. 

Μα αν δεν αφήσω την ομορφιά 

και την ελπίδα να με κρατήσουν

 από τα χέρια, 

πώς θα μετατρέψω την άγνοια

 σε συνειδητοποίηση 

και την λήθη σε δημιουργία; 

Η προσωπική μου ζωή είναι βιβλίο 

την οποία κάθε σελίδα της 

κινεί ο άνεμος. 

Μα μέσα υπάρχουν παραδόξως 

ολλονών τα γραμμένα.

 Διότι όλοι μας ζούμε σε ένα μυθιστόρημα 

κάποιου συγγραφέα. 

Δεν έχει σημασία ποιος είναι ο ήρωας 

ή ποιαα είναι η ηρωίδα. 

Ο καθένας ζει εκείνο που έχει οριστεί.... 

Αλλού κίνησα να πάω 

κι αλλού βρέθηκα. 

Μα οι δρόμοι όλοι κάπου θα ενωθούν.

 Κι αυτό λέγεται το τέλος 

του μυθιστορήματος.....

Γ.Β

Οι πίνακες είναι της Georgia  O'Keeffe