Μέσα στην αγκαλιά
της σιωπής σου θα χαθώ.
Ακίνητος θα περιμένω
να νιώσω τις ζεστές
αναπνοές σου.
Ανάμεσά μας
θα υπάρχει μια σιωπή,
εγώ θα σ’ ακούω
λυγίζοντας τους ώμους
για να στηριχτείς.
Να νιώθω το χάδι σου
σαν θεραπεία ψυχής.
Αν δεν φοβάσαι βγες έξω.
Πέταξε τη ταυτότητα της οδύνης σου,
και ψάξε τη θεραπεία σου
στον έρωτα,
κι άσε τον θεό
να κουβαλά τις τύψεις του.
Εσύ βγες έξω ανάβοντας
ένα κεράκι στο εικονοστάσι της πολιτείας
που ματώνει συνέχεια.
Γιώργος Σταυράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου