AΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ " Χαρμολύπη,μπαμπά"

Photograph by Alvin Booth

Χωρίς το αίμα
μόνο το σπέρμα
να επιπλέει σε μια
ατμόσφαιρα γιορτινή,
σαν χαύνωση εαρινή,
να μη θες και να θες
να μπορείς και να μην
να είσαι και να μην είσαι,
πώς γίνεται λείποντας;
Λείπεις και κατακρεουργείται
το νόημα,
η απόγονος στερείται
του πνεύματος
και είναι περίσσεια
ψυχής,
μονάχα νιώθει,
σε ένα ασύμμετρο παρόν
ασύντακτα παρελαύνουν
οι εικόνες,
κάποτε
πριν
μετά και τώρα,
σκηνές ατίθασες
μουδιασμένης χαράς,
αύριο ήξερες πως θα αφήσεις
διαιωνισμένες ψηφίδες
εκείνη κι εγώ,
τα καρπίσματα που
μείνανε πίσω
για να σ αγαπούν,
το σπέρμα και το αίμα σου.
Δίχως τα χέρια σου
μόνο με μια λουστραρισμένη
φωτογραφία
και τ αποτυπώματα σου
στο είναι μας,
χνούδια για να χαϊδεύουμε
την ευσπλαχνική απουσία,
δίχως το κύρος σου
μόνο με το τρυφερό σου
εκτόπισμα στα σωθικά μας,
μαξιλάρι για να ξεκουράζουμε
τον καταθλιπτικό κάματο
των ενθυμίων,
να λοιπόν πώς προφέρεται
το εορταστικό μας ουσιαστικό :
Χαρμολύπη,μπαμπά.

Η φωτογραφία είναι από το http://averymccarthy.blogspot.com/