μέσα της κάτι ζει.
Τρυπώνει στο σκοτάδι ,
βαδίζει στα απόσκια του νου.
Χείλη σφραγισμένα
με της σιωπής τη δύναμη
αρκούνται στη σάρκα φορεσιά τους.
Τα ένστικτα αγγίζουν το σώμα
βουλιάζουν και χάνονται
στης θάλασσας τα βάθη.
Κρατώ σφιχτά το χρόνο που μου δόθηκε,
μια σιωπή ξελόγιασε
τα έρημα τοπία του.
Carpe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου