Φωτογραφία - Lena Siopi
Αλαφροπατώντας πλησιάζεις
και κοιτάς πίσω από κουρτίνες κλειστές
προσπαθώντας να κλέψεις μια μου στιγμή.
Κι είχα τόσες να σου χαρίσω.
Ακόμα τακτοποιώ τους ψιθύρους
που δεν έφτασαν σε σένα ποτέ,
δεν πρόλαβαν κραυγή να γίνουν, να σ’ αναστήσουν.
Ένα πέρασμα λες πως ήσουν...
Κι εγώ στην αγκαλιά μου κρύβω τα χνάρια σου
μη μαρτυρήσω το μονοπάτι σου.
Σε κάθε συριγμό υπογράφεις την παρουσία σου
Μη μιλάς!
Μόνο να ‘ρχεσαι.
Κι εγώ τις νύχτες θα φιλεύω
τα πικραμένα σου χείλη
με γλυκό τριαντάφυλλο
και το "εμείς" βουβό και ρακένδυτο
μα πάντα παρόν
θα σου κρατά συντροφιά ως τη Δύση.
Σταυρούλα Δεκούλου
Ποιητική συλλογή
Στον Αστερισμό του Ιβίσκου
Εκδόσεις Βεργίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου