photo: Deborah Sheedy |
Οι θεραπαινίδες της νύχτας
μεταφέρουν με τη γλώσσα
τη χαμένη δροσιά
την απλώνουν
πάνω στην αποξηραμένη σας επιφάνεια
κι ενώ αρχίζει απ' το ταβάνι να κοχλάζει ο χρόνος
γεμίζοντας με τα τρίμματά του τα κρεβάτια
βουτούν στου μυαλού σας
τα μαύρα κύματα
παλεύουν με νύχια και με δόντια
τα θαλασσινά σας δαιμόνια
και δίνουν το φιλί της ζωής
σε χείλη ετοιμοθάνατα.
Ύστερα φουσκώνουνε τα μάγουλα
κι εκπνέουν με ορμή
την ξεχασμένη βοή
του δάσους της οξιάς
πού συμπαρασύρει
σε μονοπάτια απάτητα
ανθρώπους και φύλλα.
Εκείνες τις στιγμές
κρατούν πάντα τον λόγο τους
μέχρι να τους κοπεί η ανάσα.
Μες στη σιωπή της νύχτας
οι θεραπαινίδες σας
παραφυλούνε
κάτω απ' τ' άστρα.
Σοφία Περδίκη
Η φωτογραφία είναι από : https://www.pinterest.co./
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου