 |
| πίνακας : Pompeo Batoni |
Όλοι το ξέραμε
πως ξέφευγε από τα φουστάνια της μάνας του
να παίξει στη γειτονιά
με τα βελάκια του.
Ένα μικρό παιδί ήταν ο έρωτας.
Γι αυτό είχαμε τον τρόπο μας
και γλυκόπικρα βότανα να γιατροπορευτούμε
κάθε φορά που μας εύρισκε.
Μόνο εσύ δύστροπε
και παράξενε
που πέρασες από την γειτονιά μας
αφού πριν καλά-καλά σε πετύχει
με φλόγες στα μάτια
και ύβρεις στο στόμα
τον έπιασες από μια χρυσή μπούκλα
και με σπασμένη φτερούγα θέλησες
να τον οδηγήσεις σπίτι του.
Χτύπησες το κουδούνι.
Από τότε χάσαμε τα ίχνη σου.
Μαίρη Μπριλή
από την ποιητική συλλογή '' Άνθρωποι στη θάλασσα''
Υπέροχο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή