Περνούν οι νύχτες
περνούν τα χρόνια
δεν έχουν χάδι
τα ακρόγιαλα
μήτε σημεία ν΄αφήσω
ένα σημάδι να μην χαθώ
όταν ματώνουν τα φιλιά.
Δεν έχω φωνή
να σκίσει τα απέραντα
δεν έχω όνειρα
κι όλα πέφτουν στα κενά
να τ΄ονομάσω μονιμότητα
να τ΄ονομάσω παρελθόν
όταν το φως
μένει στα ακίνητα.
Όταν ο χρόνος σταματά
γίνεται ατέλειωτος
στενεύουν οι ώρες
με τ΄αφόρετο πουκάμισο
της φλόγας,
όταν το κύμα στενάζει
και πονά, θα είναι αργά
πολύ αργά απ΄ένα βράχο
ν΄αναβλύσουν όνειρα.
Γρηγορία Πελεκούδα
Τα τραγούδια μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου