ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ " Ο Ευτυχισμένος Σίσυφος " - Ποιητική Συλλογή

Διώνη Δημητριάδου - Ο Ευτυχισμένος Σίσυφος
Εκδότης - ΑΩ
Χρονολογία Έκδοσης  - Ιανουάριος 2019
Αριθμός σελίδων -  72
Διαστάσεις  - 23x14
ISBN - 13 9786185363154

Παρουσίαση

Το παραμύθι στη σπηλιά. Του δράκου εκείνου που μας φόβιζε τις νύχτες. Δεν είχε ανθρώπινη λαλιά, κι όμως το νιώθαμε το άγγιγμα το κρύο της φωνής του. Παράξενες οι αφηγήσεις των μεγάλων. Με μιαν ανεπαίσθητη συσκότιση κάποιας δικής τους αλήθειας, που φέρνανε κι αυτοί απ' τα μικράτα τους, να θέλουν να μας νανουρίσουν με την προσωπική μας παιδιάστικη αφέλεια σε όλα να πιστεύουμε μεμιάς. Αργά το καταλάβαμε αυτό. Ήταν κι εκείνοι κάποτε παιδιά, που κάποιοι άλλοι τα άφηναν να κοιμηθούν με λίγο φόβο στην ψυχή πίσω από το όνειρό τους. Τότε ακόμα δεν ξέραμε πως οι δράκοι δεν ζούνε σε σπηλιές, μα ούτε και τρέφονται από τα φοβισμένα μάτια των παιδιών. Φοβούνται οι ίδιοι πιο πολύ. Κι ούτε έχουνε κανέναν να τους διηγηθεί τα τρομακτικά τα παραμύθια με τα μικρά παιδιά που κυνηγούν τους δράκους. (Από την έκδοση) https://www.politeianet.gr/

 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ 

πρέπει να φανταστούμε τον Σίσυφο ευτυχισμένο
AlbertCamus

στέκομαι εδώ στα ριζά του λόφου
και μετρώ αυτό το μάταιο
του Σίσυφου πανάρχαιο ταξίδι
ως την κορφή και πάλι πίσω
και αυθαιρέτως εκτιμώ
πως δίκιο είχε ο παλαιός Εφέσιος
σαν ίδιο τον έβλεπε τον δρόμο πάνω ή κάτω

έτσι κι ο Σίσυφος της κάθε εποχής
σαν λίγο ατενίσει προς τα πάνω
όλα τα θέλει κι όλα τα ελπίζει
δεν ξέρω αν τότε είναι ευτυχής
ίσως ορθότερο να πω φέρελπις πως νιώθει

μα κι όταν συλλογιέται πάλι ξανά
το ανέβασμα στην κορυφή
καθώς κατηφορίζει αυτόν τον ίδιο δρόμο
για το παρά τη λογική επαναλαμβανόμενο εγχείρημα
μάλλον θα νιώθει ευτυχής

σε τούτο το ατέλειωτο παιχνίδι
ανάμεσα στον πόθο για ερμηνεία
και στην παράλογη σιωπή
ο Σίσυφος περιγελά την τάξη αυτού του κόσμου
με μιαν απλή εξίσωση
«ὁδὸςἂνω κάτω μία καὶωὑτή*»

*Ηράκλειτος, Περί Φύσεως, fragmentum B 60, Diels-Kranz

***

μια αδιόρατη σκιά
καθώς μια πεταλούδα
μοιραία ζυγίζεται στο φως

αδράχτι ανελέητο στρέφει
και μας κοιτά
ο κύκλος κλείνει

  
***

Ζηλόφθονος και μίζερος ένας μικρός σκορπιός κρυμμένος σε μια πέτρα τον έπιασα στον ύπνο, δεν με κατάλαβε, τον είδα την ώρα που με αναμείξεις φοβερές το ετοίμαζε το δηλητήριο, μετά το έκρυψε κάτω από την ουρά του, κι έμεινε να καιροφυλακτεί για το χτύπημα, το οριστικό, του λέω τότε «σε είδα, μην κρύβεσαι» κι αυτός ατάραχος μου έριξε λοξή ματιά και «όπου και να πας θα σε βρω, για σένα το ετοιμάζω» είπε και αρχίνησε να γυαλίζει τις δαγκάνες του κουνώντας επιδεικτικά την ουρά του, δεν έτρεξα να φύγω, μάταιο ήταν σκέφτηκα, μόνο του είπα «χτύπα γερά και γρήγορα, έτοιμη είμαι για το μεγάλο σάλτο», και τότε γέλασε με εκείνο το υπόκωφο, το εφιαλτικό, «χαμένη έτσι κι αλλιώς» είπε και μάζεψε τα φονικά του όπλα γυρνώντας μου την πλάτη, κι εγώ τώρα είμαι εδώ που ήμουν πάντα, να περιμένω, όχι δεν φεύγω, αν είναι να γυρίσει να με βρει εδώ.

***

μια διονυσιακή μανία ιερή
θαρρείς φυσά καμιά φορά στην ποίηση
και τότε ο λόγος συναντά τις ξέπλεκες μαινάδες
που τρελαμένες ψάχνουνε
ποια θα ξεσκίσει πρώτη τον άμοιρο θνητό
για να τον κλάψει ύστερα πικρά μετανιωμένη
για το φθαρτό του σώματος
απ’ την απάτη του θεού ξεγελασμένη

κι η ποίηση έτσι

  

***

μικροί θεοί
στο μπόι του ανθρώπου
του μόχθου προλετάριοι
εργάτες της ζωής
μακριά σειρά αργοβάδιστη
στους λερωμένους δρόμους

δεν συνωστίζονται ποτέ
σε τάματα πιστών
κι ούτε ακολούθους έχουν
μονάχοι αυτοί εκλεκτοί
μιας άκληρης ζωής

μικροί θεοί
στο ανθρώπινο το ύψος
να ακουμπάς στη σκέψη τους
θεός κι εσύ για λίγο

***

παρά θῑν’ ἁλὸς

οι πιο καλοί οι ποιητές στα νότια της πόλης κατοικούν
αγγίζοντας τη θάλασσα και περπατώντας πιο συχνά
εκεί που σκάει ένα κύμα αφρίζοντας πάνω σε μνήμες παλαιές
έτσι ευκολότερα άλλοι κρυφομιλούν κι άλλοι κραυγάζουν
όπως μπορεί ο καθένας να στομώσει την πληγή

εδώ στα βορινά παράθυρα του άστεως
έχει από χρόνια κλείσει ο δρόμος για τη θάλασσα
κι αν πεις για τα ρυάκια του μυαλού
πάνω σε κρύους τοίχους χύνονται και αυτοκαταργούνται

γι’ αυτό σου λέω να φύγουμε όσο ακόμα ο καιρός κρατεί
μέσα από στενούς παράδρομους να πιάσουμε το νήμα
να καθαρίσει ο νους στις βρώμικες ακτές
σαρώνοντας στο διάβα του τους άνευρους τους στίχους

Διώνη Δημητριάδου (από την ποιητική συλλογή Ο Ευτυχισμένος Σίσυφος, ΑΩ εκδόσεις)

 Βιογραφικά στοιχεία - Εργογραφία

 Η Διώνη Δημητριάδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1956 αλλά ζει εδώ και πολλά χρόνια στην Αθήνα. Αξιοποίησε τις σπουδές της σε Iστορία και Aρχαιολογία διδάσκοντας σε δημόσια λύκεια για 30 χρόνια. Γράφει ποιήματα αλλά και πεζά (λογοτεχνικά και δοκιμιακά) και ασχολείται με τα γραπτά των άλλων κάνοντας επιμέλειες εκδόσεων και δημοσιεύοντας (έντυπα και ηλεκτρονικά) άρθρα κριτικής λογοτεχνίας. Έχει εκδώσει οκτώ βιβλία (πεζογραφίας, ποίησης και δοκιμιογραφίας) και έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις, ενώ ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά. Συντονίζει τη Λέσχη Ανάγνωσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της Αγίας Παρασκευής. Διατηρεί στο διαδίκτυο το λογοτεχνικό ιστολόγιο (blog) «Με ανοιχτά βιβλία».

Έργογραφία:

Εγχειρίδιο για την παραγωγή λόγου (2010, εκδόσεις Νοών)
Το ύφος και το ήθος, δοκίμια (2010, εκδόσεις Νοών)
Το ατελιέ, διηγήματα (2011, εκδόσεις Νοών)
Ο χώρος ανάμεσα, νουβέλα (2013,εκδόσεις Νοών)
Τα κοινά και τα ιδιωτικά, διηγήματα (2014, εκδόσεις Νοών)
Λέξεις Απόκρημνες, Ποιήματα – δίγλωσση έκδοση - μετάφραση στα αγγλικά: RobertCrist, Δέσποινα Λαλά-Crist(2017, Μικρές εκδόσεις)
Ο βιωμένος χρόνος – Μικρές ιστορίες (2017, ΑΩεκδόσεις)
Ο Ευτυχισμένος Σίσυφος – Ποιήματα (2019, ΑΩ εκδόσεις)

Συμμετοχές:

Σύμη με τα μάτια της ψυχής, συμμετοχή με ιστορικό άρθρο: Σύμη, 19ος και 20ος αιώνας, η ακμή (1998, εκδόσεις Σιδέρη)
Craftbook II Ετερότητα, συμμετοχή με ποιήματα (2015, Μικρές Εκδόσεις)
2η ποιητική ανθολογία, συμμετοχή με ποιήματα (2015, εκδόσεις Διάνυσμα)
3η ποιητική ανθολογία, συμμετοχή με ποιήματα (2016, εκδόσεις Διάνυσμα)
Ανθολόγιο ΣυνΠοιείν, συμμετοχή με ποιήματα και πεζά (2016, εκδόσεις Όστρια)
Έρως αιέν (επιμέλεια: Θωμάς Κοροβίνης), συμμετοχή με ποιήματα (2016, Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου)
Οι διαφορετικοί ((επιμέλεια: Θωμάς Κοροβίνης), συμμετοχή με ποιήματα και πεζά (2017, Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου)
Με το π της Ποίησης – δεκατρείς λογοτέχνες για την τρίτη ηλικία (2017, εκδόσεις ΑΩ)