Είναι τόσο παράξενες οι ανθρώπινες σχέσεις, όλες οι σχέσεις, οι φιλίες, οι έρωτές μας, οι αγάπες μας. Δεν είμαι ειδική, δεν είμαι έξυπνη, απλώς παρατηρώ, σκέφτομαι και γράφω.
Στην αρχή, λοιπόν, στις σχέσεις μας είναι όλα ιδανικά. Με τους φίλους, τους συντρόφους, τους εραστές, τους συναδέλφους, τους εργοδότες. Ζούμε το παραμύθι μας. Όλοι έχουμε δικαίωμα στο παραμύθι αυτό. Στη συνέχεια όμως οι σχέσεις γίνονται πολύ απαιτητικές και αυστηρές. Ζητούν προσήλωση, αλήθειες, συνέπεια, το κεφάλι κάτω και εργατοώρες ζόρικες. Όλα αλλάζουν, μεταλλάσσονται, εξελίσσονται και πάμε παρακάτω. Πού ακριβώς θα σας γελάσω. Αλλά είναι κάτι που συνήθως δύσκολα το αποφεύγουμε.
Λένε ότι δύο φορές γνωρίζεις κάποιον: όταν έρχεται και όταν φεύγει. Κυρίως όταν φεύγει και καμιά φορά από τον τρόπο που φεύγει. Αρκεί να δεις τις λεπτομέρειες, από αυτές μπορεί κάποιος να σε κάνει να τον αγαπήσεις. Από λεπτομέρειες πάλι ο ίδιος άνθρωπος μας απωθεί. Συναισθήματα είναι απλώς. Και αγώνας και πάλη με τη ζωή για λίγη ζωή.
Όλα είναι θέμα χημείας, πολιτική σχέσεων και κυρίως ψυχής. Γιατί για τα μέσα μας γίνονται όλα και εκεί θα κριθεί ο καλός παίκτης. Η μαγκιά βέβαια είναι να το παλέψουμε μέχρι το τέλος, χωρίς να φοβόμαστε το κόστος.
Έχουμε τόσες αισθήσεις και καμία τελικά δε μας χαρίζει τη γνώση. Έχει χυθεί πολύ μελάνι, πολύ αλκοόλ και πολλά δάκρυα νυχτερια, αλλά μένουμε διαχρονικά στην ίδια τάξη. Μόνο νιώθουμε και ο καθένας μέσα στο δικό του τούνελ ψάχνει και ψάχνεται με τις ίδιες απορίες και τα δικά του "γιατί".
Τώρα που το σκέφτομαι, κανείς μας δε θα άλλαζε τη γνώση με το γλυκό φτερούγισμα στην καρδιά που μας δίνει η κάθε σχέση στην αρχή.
Δε βαριέσαι, θα διαβάσουμε καλύτερα και θα την περάσουμε την τάξη. Μια άλλη φορά. Ή θα αποτύχουμε καλύτερα. Την άλλη φορά.
Δεν είμαστε και Θεοί. Ο Θεός υποτίθεται τα κάνει όλα τέλεια, αν και υπάρχουν ενστάσεις και γι'αυτό.
Αναμετριόμαστε με τα λάθη, τα πάθη μας, τις ξεφτίλες μας, μα σίγουρα στο τέλος της διαδρομής με τον εαυτό μας. Κλέβουμε στιγμές, ανάσες, χαμόγελα και συζητήσεις που γίνονται μόνο με τα μάτια. Έτσι για την αλητεία.
Ναι στις αυταπάτες που δίνουν ανάσα και ουσία στη ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου