Ο σερ Πάτρικ "Πάντι" Μάικλ Λη Φέρμορ, (11 Φεβρουαρίου 1915 – 10 Ιουνίου 2011) ήταν Βρετανός συγγραφέας, λόγιος στρατιώτης και φιλέλληνας, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντίσταση στην Κρήτη κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. Όσο ζούσε, θεωρείτο ως ένας "από τους μεγαλύτερους εν ζωή Βρετανούς περιηγητές", ενώ περιγράφτηκε κάποτε από το BBC ως "κράμα ανάμεσα σε Ιντιάνα Τζόουνς, Τζέιμς Μποντ και Γράχαμ Γκριν"
Γεννήθηκε στο Λονδίνο και ήταν γιος του Λιούις Λη Φέρμορ διακεκριμένου γεωλόγου και της Μούριελ Αϊλήν. Λίγο μετά τη γέννησή του η μητέρα του έφυγε, προκειμένου να συναντήσει τον πατέρα του στις Ινδίες, αφήνοντάς τον πίσω στην Αγγλία με μια άλλη οικογένεια. Ως παιδί ο Λη Φέρμορ είχε προβλήματα με τη δομή και τους περιορισμούς της ακαδημαϊκής πειθαρχίας. Για αυτό τον έστειλαν σε σχολείο για "δύσκολα παιδιά". Αργότερα αποβλήθηκε από το Κινγκς Σκουλ, του Καντέρμπουρι. Συνέχισε τη μάθησή του διαβάζοντας κείμενα στην Ελληνική και τα Λατινικά, έργα του Σαίξπηρ και ιστορία, με απώτερο στόχο τη Στρατιωτική Ακαδημία του Σάντχερστ.
Πρώτα ταξίδια
Στην ηλικία των 18, ο Λη Φέρμορ αποφάσισε να ταξιδέψει στην Ευρώπη, από το Χουκ της Ολλανδίας έως την Κωνσταντινούπολη. Ξεκίνησε στις 8 Δεκεμβρίου 1933, λίγο μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία στη Γερμανία, με λίγα ρούχα, το Βιβλίο Αγγλικών Στίχων της Οξφόρδης και ένα τόμο των Ωδών του Οράτιου. Κοιμόταν όπου εύρισκε, είτε σε αχυρώνες και καλύβες βοσκών, είτε σε σπίτια της αριστοκρατίας της Κεντρικής Ευρώπης, ακόμη και σε μοναστήρια. Δύο από τα περιηγητικά του έργα, Η εποχή της Δωρεάς (1977) και το Ανάμεσα στα Δάση και τα Νερά (1986), περιγράφουν με λεπτομέρειες το ταξίδι του.
Ο Λη Φέρμορ έφθασε στην Κωνσταντινούπολη την 1η Ιανουαρίου 1935, και συνέχισε το ταξίδι του κατά μήκος της ελληνικής χερσονήσου. Τον Μάρτιο, ενεπλάκη με την εκστρατεία των βασιλικών δυνάμεων στη Μακεδονία ενάντια στη δημοκρατική εξέγερση του 1935. Στην Αθήνα, συνάντησε την Μπαλάσα Καντακουζηνού(Bălaşa Cantacuzino), Ρουμάνα ευγενή της οικογένειας των Καντακουζηνών, την οποία και ερωτεύτηκε. Έζησαν σε έναν παλαιό νερόμυλο, έξω από την πόλη, που έβλεπε προς τον Πόρο. Εκείνος έγραφε και εκείνη ζωγράφιζε. Αργότερα μετακόμισαν στο Μπάλενι Băleni, τον οίκο της οικογένειας των Καντακουζηνών στη Μολδαβία, έως το ξέσπασμα του Β' Π.Π.
Β' Π.Π.
Με το ξέσπασμα του πολέμου ο Φέρμορ κατατάχθηκε στην Ιρλανδική Φρουρά, αλλά εξαιτίας της γνώσης που είχε ήδη για τον ελλαδικό χώρο, απεστάλη στο Σώμα Γενικών Καθηκόντων (General Service Corps) και έγινε στρατιωτικός σύνδεσμος στην Αλβανία. Πολέμησε στην Κρήτη και την ηπειρωτική Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, επέστρεψε στην Κρήτη τρεις φορές, τη μία με αλεξίπτωτο. Ανήκε σε μια ολιγάριθμη ομάδα αξιωματικών που είχε ως στόχο της της οργάνωση της αντίστασης του νησιού στη γερμανική κατοχή. Μεταμφιεσμένος ως βοσκός με το ψευδώνυμο Μιχάλης ή Filedem (Φιλεντέμ=φίλε μου Αδάμ), έζησε περισσότερα από δύο χρόνια στα βουνά. Με τον Γουίλιαμ Στάνλεϊ Μος ως υπαρχηγό, Ο Λη Φέρμορ οδήγησε την ομάδα που απήγαγε το 1944 τον Γερμανό διοικητή Χάινριχ Κράιπε, κοντά στις Αρχάνες.
Ύστερα χρόνια
Ο Λη Φέρμορ παντρεύτηκε το 1968 την Τζόαν Ελίζαμπεθ Ράινερ, που τον συνόδεψε σε πολλά από τα ταξίδια του μέχρι το θάνατό της στην Καρδαμύλη τον Ιούνιο του 2003 στην ηλικία των 91. Ζούσαν ένα τμήμα του χρόνου στο σπίτι τους, σε έναν ελαιώνα στην Καρδαμύλη της Μάνης (για την οποία συνέγραψε ομότιτλο βιβλίο, που μετέφρασε στα ελληνικά ο προσωπικός του φίλος, πρώην Πρωθυπουργός Τζαννής Τζαννετάκης) και το υπόλοιπο στο Γουορτσέστερσαιρ. Το 2004 στις Τιμητικές Διακρίσεις Νέου Έτους ο Πάτρικ Λη Φέρμορ χρίστηκε ιππότης. Το 2007 ανέφερε πως αποφάσισε να χρησιμοποιήσει γραφομηχανή, έχοντας γράψει όλα τα βιβλία του έως τότε χειρόγραφα.
Θάνατος
Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ πέθανε στις 10 Ιουνίου 2011, σε ηλικία 96 ετών, μετά από μακρά ασθένεια
Εργογραφία
Το Δέντρο του Ταξιδιώτη (1950)
Τα Βιολιά του Σαιν Ζακ (1953)
A Time to Keep Silence (Ώρα για Σιγή) (1957)
Μάνη - Ταξίδια στη νότια Πελοπόννησο (1958)
Ρούμελη (1966)
Η Εποχή της Δωρεάς - Πεζός στην Κωνσταντινούπολη: Από το Χουκ της Ολλανδίας στον Μέσο Δούναβη (1977)
Ανάμεσα στα Δάση και τα Νερά (1986)
Three Letters from the Andes (Τρία Γράμματα από τις Άνδεις) (1991)
Words of Mercury (Λόγοι του Ερμή) (2003) εκδόθηκε από την Άρτεμις Κούπερ (Artemis Cooper)
Εισαγωγή στο Into Colditz του Lt Colonel Miles Reid, Michael Russell Publishing Ltd, Wilton (1983).
Πρόλογος του Albanian Assignment του Ντέιβιντ Σμάιλι, Chatto & Windus, London (1984).
Θλιμμένη Βιασύνη: Επιστολές ανάμεσο στην Ντέμπορα Ντέβονσιρ και τον Πάτρικ Λη Φέρμορ (2008), έκδοση Charlotte Mosley
Πάτρικ Λη Φέρμορ: «Ένα χρέος ευτυχίας στην Καρδαμύλη»
Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, σε παλιές ευτυχισμένες μέρες, στην αυλή του σπιτιού του στην Καρδαμύλη.
«Πολλοί αόρατοι δεσμοί με ενώσανε με την Καρδαμύλη και τους κατοίκους της• και στους δυο τους, οφείλω ένα χρέος ευτυχίας, που μεγαλώνει, με το πέρασμα του χρόνου», γράφει. (Φωτογραφία: Joan Leigh Fermor, Courtesy The New York Review of Books)
Ο μεγάλος ταξιδιωτικός συγγραφέας και φιλέλληνας αναπολεί την αβίαστη γοητεία της Καρδαμύλης –με την οποία συνέδεσε τη ζωή του στην Ελλάδα– και ένα σουρεαλιστικό φαγοπότι, μεσοκαλόκαιρο με ζέστη εκρηκτική, μέσα... στη θάλασσα της Καλαμάτας!
[…] Η ήρεμη γοητεία της Καρδαμύλης μεγάλωνε με κάθε ώρα που περνούσε. Αποσδόκητα, ανακαλύψαμε ένα μικρό ξενοδοχείο, με λίγα δωμάτια, πάνω από ένα μπακάλικο που ανήκε στον Σωκράτη Φαληρέα, τον ξάδελφο, όπως έμαθα μετά, ενός φημισμένου γλύπτη, φίλου μου στην Αθήνα. Κι ακόμα πιο απροσδόκητα, δίχως νάναι επιδεικτικό ήτανε πολύ αναπαυτικό, ή τουλάχιστον έτσι μας φάνηκε ύστερα απ’ τις τραχειές τελευταίες μέρες. Η φιλόφρονη βαθειά φωνή του γιγάντιου ιδιοκτήτη, ενός πολιτισμένου, ευχάριστου οικοδεσπότη, που σταματούσε κάθε τόσο να πιάσει κουβέντα, δημιουργούσε μια ράθυμη ατμόσφαιρα, απ’ την οποία η οξύτητα του χρόνου, η βία κ’ η σπουδή είχαν εξαφανιστεί. Διαβάστε ακόμα: Άρης Μαραγκόπουλος – Ικαρία, ένα μάθημα για το καλοκαίρι Η αβίαστη γοητεία γεμίζει ολόκληρη τη μικρή αυτή πόλη. Το καλοκαίρι δροσίζεται απ’ τ’ αεράκι του κόλπου. Το μεγάλο παραπέτασμα του Ταΰγετου εμποδίζει τους παρείσακτους ανέμους απ’ τον βοριά και την ανατολή.
Η τραμουντάνα δεν την αγγίζει. Μοιάζει μ’ εκείνα τα Ηλύσια πεδία, όπου, όπως λέει ο Όμηρος, η ζωή είναι πιο εύκολη για τους ανθρώπους· όπου δεν πέφτει χιόνι, ούτε φυσούν δυνατοί άνεμοι, ούτε πέφτει βροχή κ’ οι μελωδικοί δυνατοί άνεμοι φυσούν πάντα από τη θάλασσα, για να φέρνουνε τη δροσιά σ’ αυτούς που ζουν εκεί. Ήθελα πολύ να γίνω ένας απ’ αυτούς και να εγκατασταθώ σ’ αυτό το μικρό ξενοδοχείο για μήνες, με βιβλία και χαρτί για γράψιμο.[…]
«Η Καρδαμύλη μοιάζει μ’ εκείνα τα Ηλύσια πεδία, όπου, όπως λέει ο Όμηρος, η ζωή είναι πιο εύκολη για τους ανθρώπους».
Γυρνώντας ύστερα από ένα πολύωρο μπάνιο στη θάλασσα πέρα από τους καλαμιώνες, είδαμε ένα αγόρι να κρατάει απ’ την ουρά ένα μεγάλο ασημένιο ψάρι: μια σάλπα. Τ’ αγόρασα και την ώρα που το μαγειρεύανε στην ταβέρνα του Πάνου Πονηρέα, εμείς κάναμε μια βόλτα κάτω στο δρομάκο, όπου ο Πέτρος Βραβάκος με τη γυναίκα του κάθονταν στη δροσιά, έξω από το «Παντοπωλείον».[…]
Κάτω στη θάλασσα εξείχε ένας μώλος. Στις δυο πλευρές του λικνιζόντουσαν, πάνω στο διάφανο νερό, καΐκια ανάλαφρα δεμένα λίγα μέτρα πάνω απ’ τους ίσκιους τους στον γεμάτο χαλίκια βυθό. Πικροδάφνες γέρνανε πάνω σε μια επίπεδη απλωσιά από βράχους. Η θάλασσα έσπαζε πάνω τους ορμητικά και καθάριζε την επιφανάνειά τους μ’ ένα αφρισμένο δίχτυ, που γλιστρούσε πάλι πίσω και διαλυότανε, καθώς ένα άλλο σχηματιζόταν στη στιγμή.
Λίγο έξω απ’ την ακτή εξέχανε μερικοί βράχοι. Πάνω στον ένα βρισκότανε μια ασβεστωμένη εκκλησιά και στον άλλον μια μικρογραφία από ένα ερειπωμένο οχυρό, με μια μεγάλη καμάρα που έχασκε. Η επιφάνεια της θάλασσας γέμιζε με χρυσαφένιες ραβδώσεις που αλλάζανε, με το πέσιμο του ήλιου, σε απαλό θειαφί με μενεξελιές κουκίδες εδώ κι εκεί. Πιο πέρα ο ακύμαντος κόλπος απλωνόταν ανεμπόδιστα μέχρι την αντικρυνή χερσόνησο που σκοτείνιαζε.
Λίγο αργότερα, με τη σκέψη του ψαριού που ψηνότανε στα κάρβουνα, ο νους μας πλανήθηκε πίσω στην Καλαμάτα (κρυμμένη τώρα στο λαμπερό μοιχό του κόλπου) μερικά χρόνια πριν. Ήταν μεσοκαλόκαιρο σ’ εκείνη τη λαμπερή άσπρη πολιτεία κ’ η ζέστη ήταν εκρηκτική. Γιόρταζαν κάποια γιορτή – μπορεί νάταν η γιορτή του Άη Γιάννη του Βαφτιστή, πο δηλώνει το θερινό ηλιοστάσιο – και η προκυμαία ήταν γεμάτη κόσμο που είχε ξεχυθεί και πανηγύριζε. Η ψυχική διάθεση μιας αργίας κ’ η τρέλα του ζεστού κύματος πλανιόταν στον αέρα. Το πέτρινο πλακόστρωτο στην ακροθαλασσιά, όπου καθόμασταν για να φάμε το βράδι, η Ιωάννα, ο Ζαν Φίλντινγκ κι εγώ, εκσφενδόνιζε τη ζέστη σα μια κατσαρόλα μ’ ανασηκωμένο καπάκι.
Με μια ξαφνική, σιωπηλή, απόφαση προχωρήσαμε ντυμένοι στη θάλασσα φέρνοντας το σιδερένιο τραπέζι κ’ ύστερα τις τρεις καρέκλες μερικά μέτρα πιο μέσα. Καθήσαμε, μέχρι τη μέση μας στο δροσερό νερό, γύρω από το ομορφοστρωμένο τραπέζι, που φαινότανε μαγικά υψωμένο λίγους πόντους πάνω απ’ το νερό.
«Καθήσαμε, μέχρι τη μέση μας στο δροσερό νερό, γύρω από το ομορφοστρωμένο τραπέζι, που φαινότανε μαγικά υψωμένο λίγους πόντους πάνω απ’ το νερό». Το γκαρσόνι, όταν ήρθε σε λίγο, είδε ξαφνιασμένο μιαν άδεια θέση στην προκυμαία· μετά, βλέποντάς μας, μ’ ένα γρήγορο ψεύτικο σβησμένο χαμόγελο, περπάτησε αδίσταχτα στη θάλασσα. Προχώρησε, μέχρι τη μέση του στο νερό, με τη σοβαρότητα ενός γνήσιου Μπάτλερ δίχως να πει τίποτ’ άλλο από «Καλή όρεξη» και έβαλε το φαΐ μπροστά μας – τρεις θαυμάσιους κέφαλους στη σχάρα που άχνιζαν, με τα λαμπερά χρυσοκάστανα λέπια τους. Για ν’ απολαύσουμε απόλυτα τη θαλασσινή τους γεύση, τους βουτήξαμε για λίγο στη θάλασσα, πιάνοντάς τους απ’ την ουρά…[…]
//Απόσπασμα από το βιβλίο του Πάτρικ Λη Φέρμορ «Μάνη» και από το κεφάλαιο «Καρδαμύλη: η παλινόρθωση του Βυζαντίου», εκδ. Κέδρος. Μετάφραση: Τζαννής Τζαννετάκης – «η μόνη μετάφραση, απ’ όλες τις ξενόγλωσσες, που έχει την έγκρισή μου και την ευλογία μου», γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ο Φέρμορ.
Πηγή : http://www.andro.gr
ΒΙΒΛΙΑ
.ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΙΔΗΡΕΣ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΗ ΩΣ ΤΟΝ ΑΘΩ
«Ο "Ατέλειωτος δρόμος" επιβεβαιώνει ότι ο Φέρμορ ήταν ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της γενιάς του και τοποθετεί την ολοκληρωμένη πλέον τριλογία του στα αριστουργήματα του είδους. Πρόκειται πραγματικά για ένα από τα σημαντικότερα έργα της αγγλόφωνης μεταπολεμικής ταξιδιωτικής λογοτεχνίας» (William Dalrymple, Guardian)
Ο σερ Πάτρικ Λη Φέρμορ, "κυρ Μιχάλης" για τους Μανιάτες φίλους του, θεωρείται ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας και μια θρυλική φυσιογνωμία που συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα. Οι περιπλανήσεις του ξεκινούν από την ηλικία των 18 ετών, το 1933, όταν αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, πέρασε τη Μάγχη και ξεκίνησε να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, πραγματοποίησε αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από διάφορες δοκιμασίες. Τις εμπειρίες του από το ταξίδι αυτό καταγράφει σε μια τριλογία που χρειάστηκε μια ζωή για να γραφτεί. Ο πρώτος τόμος "Η εποχή της δωρεάς" περιγράφει το ταξίδι από την Ολλανδία μέχρι την ουγγρική μεθόριο· ο δεύτερος τόμος "Ανάμεσα στα δάση και τα νερά" το ταξίδι από τη Βουδαπέστη ως τις Σιδηρές Πύλες του Δούναβη και ο ανά χείρας τόμος είναι ο τρίτος, αυτός που ολοκληρώνει το οδοιπορικό του και κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του Πάτρικ Λη Φέρμορ, σε επιμέλεια των Κόλιν Θέμπρον και Άρτεμις Κούπερ.
«Η πρόζα του διαθέτει τόσο τη ζέση και τη δυναμική των δύο προηγούμενων βιβλίων όσο και τη νεανική μαγεία αυτής της ονειρεμένης οδύσσειας» (The Times)
«Οι επιμελητές του τόμου συμπεριέλαβαν σε αυτό το βιβλίο και το ημερολόγιο που ο Φέρμορ κράτησε όταν πέρασε από την Κωνσταντινούπολη στον Άθω. Ήταν πραγματικά μια εξαιρετική επιλογή, καθώς οι "εν θερμώ" σελίδες του ημερολογίου είναι το πραγματικό τέλος αυτής της διαδρομής - η εξερεύνηση του πνευματικού κέντρου της χώρας που έμελλε, αν και ο νεαρός τότε συγγραφέας ακόμη δεν το γνώριζε, να γίνει η αληθινή του αγάπη και ο τελικός του προορισμός» (New Statesman)
ΜΑΝΗ
Ένα ολότελα καινούργιο κεφάλαιο και η προσθήκη υλικού που δεν περιλαμβάνεται στο αγγλικό πρότυπο, μαζί μ' αναρίθμητες αλλαγές, διασκευές και διορθώσεις, έκαναν τούτη τη μετάφραση της «Μάνης» αισθητά πιο μεγάλη απ' το πρωτότυπό της, και στην πραγματικότητα ένα νέο βιβλίο. Το νέο τούτο βιβλίο αντικαθιστά τις προηγούμενες εκδόσεις στα Αγγλικά και στις άλλες γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής, και είναι η μόνη μετάφραση, απ' όλες τις ξενόγλωσσες, που έχει την έγκρισή μου και την ευλογία μου. (Πάτρικ Λη Φέρμορ από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Σημείωμα του συγγραφέα για την παρούσα ελληνική έκδοση
Πρόλογος του συγγραφέα στην παρούσα ελληνική έκδοση
Πρόλογος του συγγραφέα στην πρώτη αγγλική έκδοση
1. Νότια της Σπάρτης
2. «Το βδέλυγμα της ερημώσεως»
3. Καρδαμύλη: Η παλινόρθωση του Βυζαντίου
4. Οι ακτές της Μάνης και η πόλη του Άρη (Αρεόπολη)
5. Θρηνωδία
6. Στη Μέσα Μάνη
7. Σκοτεινοί πύργοι
8. Μια φιλοπόλεμη αριστοκρατία και οι Μανιάτες της Κορσικής
9. Αλλαγή και παρακμή. Τα κοκόρια του Ματαπά
10. Η Πύλη του Άδη
11. Κακοβούνια, Κακαβούλια και Κακκαβούλια
12. Η πηγή μιας νεράιδας
13. Γοργόνες και Κένταυροι
14. Κουβέντα στη Λαγιά: Η Κύπρος και η κυρία Γκλάντστον
15. Φωτοστέφανα και στοχασμοί
16. Αμφίβια μητριαρχία και ένας μανιάτης ποιητής
17. Μικρά Ασία και Λιόφυλλα
18. Ανεβαίνοντας τον Κόλπο της Λακωνίας: Ζώα και Άνεμοι
19. Μικρές καλοκαιριάτικες νύχτες
20. Κάστρα και η θάλασσα
21. Το λιμάνι της Λακεδαίμονας
Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΡΑΙΠΕ
Ο περιηγητής, λόγιος, φιλέλληνας και ήρωας πολέμου Πάτρικ Λη Φέρμορ ανέλαβε την υποχρέωση το 1966 να γράψει ένα μικρό άρθρο για την περίφημη απαγωγή του γερμανού στρατηγού Χάινριχ Κράιπε, στην οποία πρωταγωνίστησε, στην κατεχόμενη Κρήτη το 1944. Παρέδωσε τελικά 36.000 λέξεις προξενώντας απελπισία στον επιμελητή του. Στο ανά χείρας βιβλίο περιλαμβάνεται το πλήρες κείμενο εκείνης της αφήγησης, που εκδόθηκε πρώτη φορά το 2014, μετά τον θάνατό του, υπενθυμίζοντάς μας πώς μια μικρή ομάδα βρετανών δολιοφθορέων σε συνεργασία με μερικούς αφοσιωμένους κρητικούς αντάρτες έφεραν εις πέρας έναν αντιστασιακό άθλο.
H αφήγηση του Φέρμορ πλαισιώνεται από πρόλογο του Ρόντρικ Μπέιλι, βρετανού ιστορικού με ειδίκευση στον ανταρτοπόλεμο, τις πολεμικές αναφορές που έστελνε ο Φέρμορ από την Κρήτη, καθώς και έναν σύγχρονο οδηγό της διαδρομής της απαγωγής τον οποίο έγραψαν οι Κρις και Πίτερ Γουάιτ, ύστερα από επιτόπια έρευνα στην Κρήτη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Μια εξομολόγηση, ένα αφιέρωμα, μια έκκληση για κατανόηση... πάνω απ' όλα ένας ύμνος στην Κρήτη και στους Κρητικούς". (Άρτεμις Κούπερ, βιογράφος του Πάτρικ Λη Φέρμορ)
"Η πλήρης αφήγηση του Πάτρικ Λη Φέρμορ απελευθερώνει τον ρυθμό, τον αυθορμητισμό και τη ζωντάνια της περιγραφής που χαρακτηρίζει τα κλασικά ταξιδιωτικά του κείμενα". (Μάρκος Καρασαρίνης, BHMAgazino)
ΡΟΥΜΕΛΗ
Γοητευμένος από αυτό το παράξενο και ωραίο όνομα, που άλλοτε περιλάμβανε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, ο Πάτρικ Λη Φέρμορ το χρησιμοποιεί ως τίτλο στις περιπλανήσεις του μέσα στην εξωτική για κείνον περιοχή. Θυμάται τους ανθρώπους που γνώρισε, τον σαρακατσάνικο γάμο όπου παραβρέθηκε, τη Μονή Βαρλαάμ, ψηλά στο βράχο των Μετεώρων, όπου πέρασε τη νύχτα, το γευστικό κατσίκι που απόλαυσε, μαζί με ούζο Τιρνάβου και μήλα ποτισμένα στο κρασί - και ανασκαλεύοντας την Ιστορία δίνει ένα συναρπαστικό κράμα από παρελθόν και μέλλον.
Για τον Έλληνα αναγνώστη έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον η άποψη ενός ξένου που έγινε δικός μας χωρίς να χάσει το καθαρό βλέμμα, την ορθή κρίση και το χιούμορ του, ενός ξένου "που ζει στην Ελλάδα, μιλάει ελληνικά, γνωρίζει τους ίδιους τους Έλληνες όσο κανένας, και αγαπάει αυτό που γνωρίζει" κι έτσι μπόρεσε να μας δώσει "ένα αριστοτέχνημα διανοητικότητας που απαλύνεται από ζεστή ανθρώπινη κατανόηση". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
1. ΟΙ ΜΑΥΡΟΙ ΑΠΟΔΗΜΗΤΕΣ
2. ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ
3. ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΙΪΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ
4. ΜΙΑ ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
5. ΣΤΑ ΒΟΡΙΝΑ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ
6. ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟΥ
7. ΗΧΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ Ι. ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΣ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΙΙ. ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΟΛΙΑΡΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
Ο σερ Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915 - 2011), "κυρ Μιχάλης" για τους Μανιάτες φίλους του, θεωρείται ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας και μια θρυλική φυσιογνωμία που συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα. Οι περιπλανήσεις του ξεκινούν από την ηλικία των 18 ετών, το 1933, όταν αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, πέρασε τη Μάγχη και ξεκίνησε να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη.
Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, πραγματοποίησε αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από διάφορες δοκιμασίες. Τις εμπειρίες του από το ταξίδι αυτό καταγράφει σε μια τριλογία που χρειάστηκε μια ζωή για να γραφτεί - ο τρίτος τόμος με τίτλο "Ατέλειωτος δρόμος" κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του. Στην παρούσα συγκεντρωτική έκδοση περιλαμβάνονται τα δύο πρώτα βιβλία της τριλογίας: "Η εποχή της δωρεάς" (το ταξίδι από την Ολλανδία μέχρι την ουγγρική μεθόριο) και "Ανάμεσα στα δάση και τα νερά" (το ταξίδι από τη Βουδαπέστη ως τις Σιδηρές Πύλες του Δούναβη). (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"['Ηθελα] ν' αλλάξω σκηνικό, να εγκαταλείψω το Λονδίνο και την Αγγλία και να σεργιανίσω την Ευρώπη σαν απλός αλήτης ή -σύμφωνα με πιο προσωπική διατύπωση- σαν φτωχός προσκυνητής ή περιπλανώμενος καλόγερος, ένας περιηγητής φιλόσοφος, ένας μοναχικός ιππότης". (ΠΑΤΡΙΚ ΛΗ ΦΕΡΜΟΡ)
"Το χρονικό της περιπλάνησης του Φέρμορ στην Ευρώπη είναι ένας λογοτεχνικός θησαυρός, ένα υπέροχο αμάλγαμα δράσης και παρατήρησης". (The Observer)
"Ο Φέρμορ γράφει με ασύγκριτη φρεσκάδα και ωριμότητα. Ο νεανικός ενθουσιασμός του μετουσιώνεται σ΄ένα ύφος λιτό, φυσικό, απαλλαγμένο από καθετί περιττό". (Le Figaro Litteraire)
Περιεχόμενα
Εισαγωγικό γράμμα στον Ζαν Φίλντινγκ
Κάτω Χώρες
Ανεβαίνοντας τον Ρήνο
Στην Άνω Γερμανία
Winterreise
Ο Δούναβης: Εποχές και κάστρα
Ο Δούναβης: Ζυγώνοντας μιαν αυτοκρατορική πόλη
Βιέννη
Το σύνορο του σλαβικού κόσμου
Η χιονισμένη Πράγα
Σλοβακία: Επιτέλους ένα βήμα μπροστά!
Η ουγγρική μεθόριος
Σημειώσεις της μεταφράστριας
ΤΑ ΒΙΟΛΙΑ ΤΟΥ ΣΑΙΝ ΖΑΚ
Ένα καλοκαίρι, σε μια γωνιά του Αιγαίου, ένας Άγγλος ταξιδιώτης, ο αφηγητής αυτής της ιστορίας, συναντά μια ηλικιωμένη αινιγματική Γαλλίδα κυρία, την Μπέρθα ντε Ρεν. Ενώ δειπνούν μαζί στο σπίτι της, την προσοχή του τραβάει ένα ζωγραφικός πίνακας που απεικονίζει κάποιο πολυάσχολο λιμάνι της Καραϊβικής σκιασμένο από ένα ηφαίστειο που κουφοκαίει. Αυτό είναι το νησί του Σαιν Ζακ. Ένα δειλινό, η Μπέρθα αναπολεί τα χρόνια της νιότης της που τα έζησε εκεί, στις αρχές του αιώνα, καθώς και τον ξαφνικό, τραγικό χαμό του νησιού μια μοιραία καταστροφική νύχτα της Αποκριάς. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΡΑ
Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, σε ηλικία 18 ετών, το 1933, αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, περνάει τη Μάγχη και ξεκινάει να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια: προορισμός του η Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, θα πραγματοποιήσει αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από διάφορες δοκιμασίες και περιπέτειες. Το βιβλίο αυτό είναι το δεύτερο μέρος του συναρπαστικού χρονικού του νεανικού ταξιδιού του Πάτρικ Λη Φέρμορ και καλύπτει τη διαδρομή του από τη Βουδαπέστη ως τις Σιδηρές Πύλες του Δούναβη. Το πρώτο μέρος του ταξιδιού από την Ολλανδία μέχρι την Ουγγαρία καλύπτεται στο βιβλίο «Η εποχή της δωρεάς», το οποίο κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο». (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΣ
«(. . .) Ν' αλλάξω σκηνικό· να εγκαταλείψω το Λονδίνο και την Αγγλία και να σεργιανίσω την Ευρώπη σαν απλός αλήτης ή - σύμφωνα με πιο προσωπική διατύπωση - σαν φτωχός προσκυνητής ή περιπλανώμενος καλόγερος, ένας περιηγητής φιλόσοφος, ένας μοναχικός ιππότης (. . .)» Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, σε ηλικία 18 ετών, το 1933, αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, περνάει τη Μάγχη και ξεκινάει να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια: προορισμός του η Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, θα πραγματοποιήσει αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από δοκιμασίες και περιπέτειες. Η εποχή της δωρεάς, το συναρπαστικό χρονικό του νεανικού ταξιδιού του από την Ολλανδία μέχρι την ουγγρική μεθόριο, τιμήθηκε το 1978 με το W. H. Smith Literary Award και χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα ωραιότερα ταξιδιωτικά βιβλία του 20ού αιώνα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Τα βιβλία και οι περιγραφές τους από https://www.politeianet.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου